می‌رسد و بوی اسلام را آن وقت می‌شنوید که چه معطر است اسلام، چه نظامی است این اسلام که آنکه در رأس واقع شده است، مثل خود پیغمبر - صلی الله علیه و آله و سلم - و آنهایی که در پایین - به اصطلاح شماها یا مردم - واقع شده‌اند، اینها در یک جا با هم مجتمع می‌شوند و می‌نشینند و صحبت می‌کنند - و عرض می‌کنم - قصه می‌گویند و صحبت و تجییش جیوش (1) می‌کنند و اینها؛ بنای پیغمبر این طور بود. پیغمبر که خلیفة الله بود، همه او را قبول داشتند، وقتی که در مسجد می‌نشست نمی‌شناختندش کسی از خارج می‌آمد نمی‌شناخت، برای اینکه بالا و پایینی در کار نبوده. آن وقت حتی یک همچو چیزی هم نبوده است که بیندازد زیرش. آن روی یک حصیر، اگر خوب بود حصیر؛ و الّا روی زمین می‌نشستند. اسلام این است. ما دلمان می‌خواهد البته قدرت ما نداریم که آنی که هست عرضه کنیم؛ اما هرچه آدم بتواند به مبدأ خیر نزدیک بشود باید خودش را نزدیک کند. حالا که من نتوانستم مثلاً مثل «مالک اشتر» عمل کنم، خوب، هرچه بتوانم خودم را نزدیک کنم به آنها باز خوب [است‌] - و من امیدوارم که مملکت ما یک مملکت اسلامی بشود جوانهای ما یک جوانهای مُسْلِم، معتقد به اسلام بشوند. و اگر این ایمانی که ما را پیش برد باقی باشد، احدی دیگر نمی‌تواند به شما تعدّی کند و ان شاء الله نخواهد توانست.
برتری انقلاب روحی بر انقلاب اجتماعی
از خدای تبارک و تعالی سلامت و سعادت همه‌تان را می‌خواهم. و همین حس [اسلامی‌] یکی از اموری است که انسان به او خیلی علاقه پیدا می‌کند و خیلی مایه امیدواری است. این انقلاب روحی است که در ملت پیدا شده. انقلاب روحی بالاتر از این سدّی است که شکستید. شما از اروپا پا شدید آمدید که به مردم کمک کنید. این انقلاب روحی مهم است. این را هیچ کس نکرده الّا خدا. خدا مقلب [القلوب است.] شما در بین دست خدای تبارک، دست معنوی خدای تبارک و تعالی هستید که هر جا