اینها از عمّال امریکایند - ممکن هم هست خودشان ندانند بعضیشان - این برای این است که کار، کارِ امریکایی است! کار کاری است که می‌خواهد گندم نباشد؛ ما زراعت نداشته باشیم؛ و آنها که زراعتشان زیاد است - و آتش می‌زنند گاهی وقتها و دریا می‌ریزند - آنها زراعتشان را بدهند به ما و پولش را بگیرند. شمایی که می‌گویید ما برای مردم دلسوز هستیم، برای خلق می‌خواهیم کار بکنیم، خوب، بیایید کمک کنید تا گندم زیاد بشود. بیایید شما هم با این آقایان بروید درو کنید؛ بروید گندمها را جمع بکنید؛ بروید زراعتها را تصفیه کنید تا برای مردم باشد. اگر خلاف این شد و راه، راهِ شلوغکاری و به هم زدن شد، این باید دید که آنی که بیشتر در این کار فایده می‌برد کیست، آن است که شما را وادار می‌کند به این کار. و ما می‌بینیم که امریکا بیشتر نفع می‌برد؛ برای اینکه امریکا در این شکست از همه بیشتر شکست خورد. او بیشتر از ایران منفعت می‌برد شکست او هم بیشتر، ناراحتی او هم بیشتر است، و دسیسه او هم بیشتر است.
موسّس حزب توده
شما توجه داشته باشید به اینکه اینها را هدایت کنید. این جوانها بسیارشان گول خورده‌اند؛ نمی‌دانند چه بکنند. اصلاً آن «حزب توده» را من اولش را می‌دانم؛ ابتدای حزب توده را. آن کسی که حزب توده را ایجاد کرد همسفر مکه ما بود! می‌خواهم بگویم که قضیه توده‌ای نبود؛ توده‌ای آن وقت همان بود که از شوروی صادر می‌شد! این همسفر مکه ما بود. سلیمان میرزا؛ (1) و یک آدم مقدس مآبی بود و دو - سه نفر هم همراه خودش آورد. خودش اولاد نداشت لکن یک کسی را به اولادی قبول کرده بود و او را هم برداشته بود آورده بود مکه. خودش هم یک آدم نمازخوان! در آن شعرها، آن وقت که تکفیر سلیمان نمازی (2) و کذا برایش گفته بود که این نماز می‌خواند، چرا تکفیرش می‌کنی؟! حزب توده به دست سلیمان میرزای نمازی و طاعتی و مکّه برو ایجاد.