حرف آنهاست. فوج فوج از اینجا باید بروند اروپا برای تحصیل. اگر هم اروپا نروند، اینجا نمی‌پذیرند آنها را. کلام سَر این است که ملت هم این طور شده! مردم هم این طور شده‌اند، دولت هم همین طور است، همه همین طور، همه این جورند دیگر که تا این نرود یک مدتی در - فرض کنید که - فرانسه، ولو آنجا برود و کاری دیگر نداشته باشد - اکثراً هم شاید این طوری باشند. آنجا می‌روند یک کارهای دیگری می‌کنند - ... وقتی که آمد اینجا، آنها هم زود به اینها ورقه می‌دهند! برای اینکه نمی‌خواهند که یک آدم دانشمند بفرستند؛ می‌خواهند یک آدم ورقه دار بفرستند! اصلاً برنامه این است که این اشخاصی که می‌روند در آنجا و صاحب دیپلم می‌شوند و [صاحب‌] تصدیق می‌شوند، این طور نیست که آنها تصدیق کرده باشند اینها را، این تصدیق استعماری است! تصدیق استعماری. بنای آنها بر این است که خودشان یک جور تصدیق می‌کنند - به این زودیها به [خودشان‌] تصدیق نمی‌دهند - به ما هم یک جور، به ما زود تصدیق می‌دهند! برای چه؟ برای اینکه نمی‌خواهند که ما یک چیزی داشته باشیم. نه، آنها نه! همیشه ما محتاج به آنها باشیم و همیشه انگل باشیم. تا ما از آن غربزدگی در نیاییم و مغزمان را عوض نکنیم و خودمان را نشناسیم، نمی‌توانیم مستقل باشیم؛ نمی‌توانیم هیچ داشته باشیم.
کوشش در شناساندن اسلام به جامعه
کوشش کنید اسلام را بشناسانید به مردم. این انجمنهای اسلامی کوشش کنند که این متاعی که ما داریم و هیچ کس ندارد، این قرآنی که ما داریم، این سنتی که ما داریم و هیچ کس ندارد در دنیا، این را معرفی کنید. کارشناسها را پیش خودتان ببرید از آنها استفاده کنید و این را توسعه بدهید که یک وقت ان شاء الله ایران بشود انجمن اسلامی ایران، نه فقط فرض کنید در نیروی هوایی یا در نیروی زمینی یک انجمن اسلامی؛ همه انجمن اسلامی.
خداوند ان شاء الله همه شما را توفیق بدهد. موفق باشید و از خدمتگزاران اسلام باشیم و باشید ان شاء الله با قصد خالص و نیّت الهی، ان شاء الله.