قوّه‌ای که دو قوّه مفکّره یک ملت هست، اینها را مقابل هم قرار بدهند تا کارهایشان همه خنثی‌ بشود، نه دانشگاهی بتواند کار خودش را انجام بدهد کار صحیح، و نه شما بتوانید کار صحیح. شما را در مقابل هم قرار بدهند و خودشان هر کاری می‌خواهند بکنند؛ و ما راجع به قضایای آنها بی‌تفاوت باشیم؛ خودمان تو سر هم بزنیم. این یک برنامه‌ای بوده است که اینها داشته‌اند و علاوه بر هزار جور برنامه‌ای که داشتند و دیگر من نمی‌توانم حالا عرض بکنم، حالا آن مقداری که در این مجلس مقتضی است و حالا هم خدمت آقایان رسیدم همین مقدار است که ماها باید حفظ کنیم این حیثیت روحانیت و حیثیت اسلام را، و به همه رفقایتان باید بگویید که مسئولیت زیاد است، امروز غیر سابق است، امروز خیلی وقت حساس خطرناکی است برای همه ما. حالا من امیدوارم که ان شاء الله [درست‌] بشود. مسائلی هم که آقا گفتند صحیح است. لکن باید تنبّه داد که آن آقا غرض ندارد، اما اشتباه دارد. به او هم گفتند زیاد هم به او گفته‌اند که اشتباه کردی. و تنبّه البته لازم دارد که یک همچو اشتباهاتی نشود و من ممکن است که امروز صحبت [کنم‌] - اگر عصر ... - بگویم که وضع، وضع روحانیت چه است و باید چه کرد و آنهایی که می‌خواهند روحانیت را یک لطمه‌ای وارد کنند چه کاره‌اند آنها. این ممکن است که من ان شاء الله امروز عصری که در مدرسه فیضیه اجتماع هست، یک صحبتهایی بر وِفْق صلاح اسلام و مسلمین عرض بکنم. ان شاء الله خداوند همه شما را حفظ کند و موفَّق و مؤیَّد باشید.