ضرورت توجه به وضعیت فعلی جامعه
... چند تا کلمه باید [بگویم‌]. اول از شما خانمهای محترم معذرت می‌خواهم که در یک جایی که گرم است و شما در زحمت هستید الآن ما با شما مواجه هستیم.
رشد فکری هر جامعه اقتضا می‌کند که انسان در هر مرحله‌ای که واقع هست همان مرحله را توجه به آن داشته باشد، و افراد هم و گروهها هم در هر حالی که هستند و هر گروهی که هستند همان وضعی که در آن گروه هست به آن توجه داشته باشند. فکر کردن به آن چیزی که درگذشته است و گذشته است و آن چیزی که بعدها خواهد آمد از جهتی خوب است؛ و از جهتی انسان را از آن مقصدی که دارد باز می‌دارد. ما اگر الآن همه توجهمان را منصرف کنیم به اینکه ما چه کردیم و چه کردیم که پیروز شدیم و همه توجهمان را به آتیه دور منعطف کنیم، از آن چیزی که الآن وقتش است، اذهانمان منصرف می‌شود. چنانچه گروه‌های مختلفی که هستند، و هر گروهی برای یک کاری هستند، اگر چنانچه توجه کنند به کارهای گروه‌های دیگر، از کاری که خودشان دارند منحرف می‌شوند. ما الآن چیزی که بالفعل محل حاجتمان است این را باید به آن توجه کنیم. نه به آتیه خیلی فکر کنیم، و نه به گذشته. گذشته الحمدللَّه، تا حالا خوب گذشته است و امیدوارم که آتیه هم ان شاء الله خوب بشود؛ لکن شرط اینکه آتیه خوب بشود این است که حال خوب بشود؛ یعنی هر قدمی که بر می‌داریم همان قدم را ببینیم چه طور

باید برداریم و کجا باید بگذاریم.
لزوم اظهار نظر اندیشمندان درباره قانون اساسی
الآن ما مبتلای به قانون اساسی هستیم و خبرگان این قانون اساسی، آنهایی که باید این قانون اساسی را تصویب کنند، هرکس هر نظری در قانون اساسی دارد؛ الآن باید این نظر را بدهد و ننشیند تا اینکه دیگران نظر بدهند برای او. هم شما بانوان محترم و هم سایر طبقات، چه از طبقات روحانی باشند یا از طبقات دیگر، نباید مهلت بدهند به دیگران که آنها نظر بدهند و ما بنشینیم صبر بکنیم ببینیم چه خواهد شد. تکلیف فعلی ما این است که نظرهایی که داریم در قانون اساسی آنها را بنویسیم و به آن محلی که باید داد که مجلس سناست بدهیم.
و در مطبوعات هم اگر خواستیم بنویسیم و آن چیزی که مهمتر از این است، این است که آن اشخاصی که می‌خواهیم برای نظر کردن به قانون اساسی و تشخیص دادن اینکه این قانون، موافق با اسلام است، موافق با صلاح ملت است، آن اشخاص را باید در نظر بگیریم و انتخاب کنیم که نبادا یکوقت اشخاصی که بر خلاف مسیر این نهضت هستند، اعتقاد به این نهضت ندارند، توجه به اسلام و مصالحی که در اسلام است ندارند، یکوقت انتخاب نشوند و اینها نروند سراغ اینکه قانون اساسی را برای ما تنظیم کنند. پس، الآن ما این قدم را نباید فکر کنیم که ما آن هستیم که چه کردیم، و نباید فکر کنیم که بعدها چه خواهیم کرد؛ باید فکر کنیم که حالا باید چه بکنیم.
«میزان» در رشد فکری
رشد فکری هر قومی این است که بشناسند مقام را و بفهمند چه وقت باید چه کرد. بسیاری از انحرافات که برای انسان پیدا می‌شود این است که موقع شناس نباشد و یک مطالبی که حالا باید طرح بشود آن را طرح نکند، یک مطالبی که حالا وقتش نیست طرح بکند. شما الآن باید همه‌تان و تمام ملت از زن و مرد، از کوچک و بزرگ، از روحانی تا دانشگاهی، همه باید در فکر حال باشید که این قدمی که الآن می‌خواهیم برداریم صحیح‌

برداریم؛ و قدمهای بعد در موقع خودش. الآن ما نباید به فکر این باشیم که ما مثلاً مدارسمان چه طور است؛ کشاورزی‌مان چطور است؛ ما کارخانه‌هایمان چه طور است. اینها الآن وقتش نیست. الآن همه افکار باید متوجه به این باشد که قانون اساسی‌مان چه جوری است؛ نظر بدهیم. و باز تمام افکارمان متوجه به این باشد که چه اشخاصی را ما برای تنظیم قانون اساسی و تصویب قانون اساسی باید تعیین بکنیم. این قدمِ الآن، قدم فعلی، محل حاجت است و حرفهای دیگر و کارهای دیگر و همه اینها بیموقع است. موقع شناسی یکی از اموری است که در رشد هر جامعه‌ای دخالت زیاد دارد.
و من امیدوارم که شما بانوان که همیشه در این نهضت پیشقدم بودید و هدایت کردید تقریباً شما بانوان دیگران را و دیگران نظر به اینکه شماها پیشقدم شدید، بیشتر قوّت پیدا کردند، ان شاء الله موفق باشید؛ سلامت باشید؛ سعادتمند باشید و همین طور که تا حالا با وحدت کلمه و قدرت و قوه ایمان تا اینجا رسیدید، از اینجا به بعد هم قدم به قدم، که احتیاج دارد اسلام به وجود همه، همه ملت قدم به قدم پیش برویم، تا ان شاء الله تمام مطالب موافق اسلام عمل بشود. سلام بر همه‌تان.