است: قُلْ مَا يَعْبَؤُا بِكُمْ رَبِّى لَوْ لَا دُعَاؤُكُمْ. (۱) اگر قرآن را هم مى‌خواهد، قرآن دارد از دعا تعريف مى‌كند، مردم را وادار به دعا مى‌كند «كه اعتنا به شما نداشتيم اگر دعا نبود». پس، اينها قرآن را هم قبول ندارند. آنكه مى‌گويد ما دعا را نمى‌خواهيم، قرآن را هم نمى‌خواهد؛ يعنى قرآن را قبول ندارد. أُدْعُونِى أَسْتَجِبْ لَكُمْ؛ (۲) مردم! مرا بخوانيد، دعا كنيد.
ان شاء اللَّه خداوند ما را از اهل دعا و اهل ذكر و اهل قرآن قرار بدهد.
ان شاء اللَّه.

(۱)- بگو اگر دعايتان نباشد، پروردگار من اعتنايى به شما ندارد (فرقان/۷۷).
(۲)- مرا بخوانيد تا شما را اجابت كنم (غافر/۶۰).