تفسير غَيرِ الْمَغضُوبِ عَلَيهِم وَ لَا الضَّآلّينَ‌
آنهايى كه آن طرف را مى‌بينند و اين طرف را نمى‌بينند ناقصند- اهْدِنَا الصِّرطَ الْمُسْتَقِيمَ، غَيْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَيْهِمْ، غيرِ ضالين. در يك روايتى هست -من نمى‌دانم وارد است يا نه- هست؛ مى‌گويند، نقل مى‌كنند كه قضيه مغضوب عليهم -به حَسَب قول مفسرين- عبارت از يهود است و ضالين عبارت از نصارا. (۱) در يك روايتى نقل مى‌كنند -من نمى‌توانم تصديق كنم، من نقل مى‌كنم از آنهايى كه نقل كرده‌اند -كه رسول اللَّه- مثلًا فرموده است: كانَ أخى مُوسى‌ عَيْنُهُ الْيُمْنى‌ عَمْياء و أخى عيسى‌ عَيْنُهُ الْيُسْرى‌ عَمْياء وَ أنَا ذُو العَيْنَيْنِ (۲) آنهايى كه مى‌خواهند تأويل كنند، مى‌گويند:
چون تورات بيشتر توجه به ماديات و امور سياسى و دنيوى داشته است- يهود هم كه مى‌بينيد دو دستى چسبيده‌اند و دارند مى‌خورند دنيا را و باز هم بسشان نيست، امريكا هم آنها دارند مى‌خورند، ايران هم الآن آنها دارند [مى‌خورند] باز هم بسشان نيست، همه جا و همه را مى‌خواهند- و در كتاب حضرت عيسى [عليه السلام‌] توجه به معنويات و روحانيت بيشتر

(۱)- مجمع البيان؛ ج ۱، ص ۳۰ (ذيل تفسير آيه فوق).
(۲)- ص ۱۱، پاورقى ۲.