9 شعبان به عرض می‌رساند، ان شاء الله مزاج شریف سلامت باشد و رفع نقاهت بشود. مقتضی بود در عبور از قم اینجا تشریف بیاورید. اینجانب مایل بودم با شما ملاقات کنم و تذکراتی بدهم. راجع به تکلیف حج خواسته بودید. تکلیف آن است که اگر امیدوار هستید که ان شاء الله این کسالت رفع شود و خودتان موفق به ادای حج شوید، صبر کنید تا پس از رفع کسالت، خودتان بروید؛ و اگر مأیوس هستید از اینکه رفع کسالت بشود، نایب باید بگیرید و تأخیر در گرفتن نایب هم نیندازید. زیاده سلامت شما را طالبم. والسلام.