ریشه مشکلات انقلاب
من این چیزهایی که شما خواندید نه اینکه دفعه اول بوده است که می‌شنوم. ما از اول که این انقلاب بحمدالله به آن پیروزی نِسبی رسید، و سی و پنج میلیون جمعیت از حبسها بیرون آمدند و بیرون ریختند، و بعد از اینکه از آن جهتِ هَجْمه‌ای بیرون آمدند، به فکر خودشان افتادند و توجهشان از نهضت کم شد و به فکر گرفتاریها افتادند، تقریباً هر روز چندین مرتبه یا در کاغذها می‌خوانیم یا در صحبتها می‌شنویم. نه این است که ما غافل باشیم از این مسائل، این مسائل معلوم است. و شما می‌دانید که اقلاً - وقتی صرف نظر از دوهزار و پانصد سال بکنیم - در این پنجاه و چند سال، برنامه این بوده است که وضعیت ایران را به آشوب بکشند، به تباهی بکشند؛ یعنی همه چیز ما را از بین ببرند. کشاورزی را که خود شماها مطّلع بر آن هستید می‌بینید که چه به روزش درآوردند به اسم اصلاحات. و همه چیز را، همه جا را، عقب مانده نگه داشتند؛ که الآن از هر جا که می‌آیند هر گروهی که می‌آیند، می‌گویند که آنجایی که ما هستیم از همه جا بدتر است! از کردستان همین حرف را می‌زنند، از بختیاری همین حرف را می‌زنند، از بلوچستان همین را می‌گویند، از خوزستان همین را می‌گویند؛ و برای این است که در همه جا این حرفها هست. این عقب افتادگیها و نگه داشتن مردم در فقر و فاقه و بردن ذخایر ملت و دادن به دشمنهای اسلام به طور رایگان، تقریباً این مسائل را پیش آورده است. و مسائل هم بیشتر از اینهاست که شما می‌گویید. شما یک مقدارش را البته گفتید، لکن می‌دانید که بیشتر از