کردید: «آزادی، استقلال، جمهوری اسلامی». همانی که ملت ما می‌خواست دستش آمد. چطور اینها می‌گویند که جمهوری اسلامی، انقلاب شد چیزی دست ما نیامد. مگر انقلاب برای چه شده بود؟ انقلاب برای این سه تا مقصد، سه تا مطلب بود که اساس مطالب است. آقا، شما آزادی را کم چیزی فرض می‌کنید؟ از بالاترین نعمتهایی که در عالَم هست؛ آزادی انسان است. انسان، حاضر است همه چیزش را فدای آزادی خودش بکند. این حبس سی و پنج میلیونی شکست و شما آزاد شدید. انقلاب شما کاری ازش نیامد؟ اینها این طور تحقیر می‌کنند ملت ما را. این نویسنده‌های ما این طور تحقیر می‌کنند ملت را که ملت انقلاب کرد چیزی گیرش نیامد. ملت هرچه خواست گیرش آمد. ملت گندم نمی‌خواست. آن هم گیرش می‌آید. اما هیچ کس فریاد کرد که ما گندم می‌خواهیم؟ فریاد کرد که ما خانه می‌خواهیم؟ ما اجاره خانه می‌خواهیم؟ ما منفعت می‌خواهیم؟ اینها اصلاً مطرح نبود پیش ملت ما. ملت ما هر چیزی که خواست به تمام عیار، گیرش آمده، البته جمهوری اسلامی آمده است، لکن خوب، باید محتوایش هم بتدریج گیر بیاید. هیچ از این صحبتهایی که این گوینده‌ها می‌کنند، از این مقالاتی که این نویسنده‌ها می‌نویسند و از این شبنامه‌هایی که این چپیها منتشر می‌کنند، هر روز منتشر می‌شود. هفت، هشت تایش پیش من آمد.
تفاوت زندانی‌های رژیم سابق با دوره انقلاب
این خانه خرابها می‌گویند که حالا بدتر [از] زمان محمدرضا شد. برای اینکه الآن زندانیهای سیاسی بیشتر از آن وقت است! سر تا ته ایران بگردید، اگر یک زندانی سیاسی آدم پیدا کردید که توی حبس باشد. بله، زندانی سیاسی به آن معنا که می‌خواهد این مملکت را به عقب براند، هست در حبسهاشان از همان رژیم سابق، از همان رژیم باز هم هست. اما آنی که آن وقت بود، با اینی که حالاست مقایسه بکنید. آنی که آن وقت بود، بهترین فرزندهای اسلام و بهترین فرزندهای ایران زیر شکنجه بودند و زیر ظلم بودند و در حبس بودند، و حالا بدترین خیانتکارها آنجا هستند. اینها فکر نمی‌کنند، می‌دانند، اما