گمان ندارم که حتی ملت خودشان هم باورشان بیاید که قضیه، قضیه انساندوستی است. انسان پیش آنها اصلاً مطرح نیست، انساندوستی پیش اینها اصلاً مطرح نیست. اینها حاضرند که برای خاطر یک استفاده‌ای یک مملکت را از بین ببرند، اینها یک بمب بیندازند یک جایی دویست هزار نفر را بکشند برای این که یک نفعی ببرند. اینهایی که وضع‌شان این‌طور است ... کسی باورش نمی‌آید به این که اینها انساندوستند و حالا هم برای انساندوستی این آدم را بردند. اینها برای این است که این را تقریباً باید بگوییم دزدیدند بردند که مبادا گرفتار بشود به دست ما، نه از باب این که اگر گرفتار شده است ...
مثلاً مردم می‌کشندش نه، این هم مطرح نیست پیش آنها، آن مطرح هست که معلوم بشود که این به دست کی این کارها را کرده، وقتی که بیاید این جا ما او را محاکمه کنیم و محاکمه کردیم معلوم بشود کارهایی که انجام گرفته است به دست او و به دست رؤسای جمهور و به دست خود آقای کارتر، اینها کشف بشود. اینها نگران کشف این مطلب هستند و آن هم کشف این مطلب ممکن است نتیجه‌اش به نظر آنها این باشد که اگر معلوم شد که یک رئیس جمهوری این‌طور کارهای خلاف را می‌کند ملت امریکا دیگر به او رأی ندهند.
تمام مقصد آقای کارتر به نظر ما این است که می‌خواهد دفعه ثانی هم رئیس جمهور بشود و ایشان برای خاطر یک پنج سال مثلاً یا شش سال رئیس جمهور شدن دارد این کارها را می‌کند؛ اولاً حیثیت امریکا را دارد از بین می‌برد و ثانیاً در دنیا همچو منعکس بشود که اینها این قدر جانی هستند که یک نفر جانی‌ای که تمام حیثیت یک مملکت را در سی و چند سال از بین برده این را بردند نگه داشتند و می‌گویند که نه، این باید این جا باشد و آن وقت هم آقای انساندوست ما را در مضیقه حصر اقتصادی می‌خواهد قرار بدهد که یک ملتی مثلاً فدا بشوند از باب این که یک مریضی زنده بماند!
ما نمی‌توانیم این را باور کنیم این اگر انساندوست بود خوب! این سی و پنج میلیون هم انسانند، ویتنام هم انسان بودند و سایر جاها هم انسانند، لبنان هم همین‌طور، خوب! ما می‌بینیم که اینها با چه جنایاتی الآن در لبنان دارند [سرکوب‌] می‌کنند و به تأیید آقا