شستشوی مغزی بدهند. و کاری بکنند که فراموشی برایش بیاید که نتواند دیگر بروز بدهد. مشغول این کارها هستند. از اینها همه کاری می‌آید. ما نمی‌توانیم، اما از اینها همه کاری می‌آید. هرچه می‌خواهند شستشو بدهند مغز او را. هرچه می‌خواهند او را بکشانند به اینکه همه چیز را نسیان بکند. لکن ملت ما که نسیان نمی‌کند. این ملت ماست.
الآن صداشان اینجا بلند شد. این ملتی که الآن دارند فریاد می‌زنند «مرگ بر امریکا» مقصودشان کارتر است. ملت امریکا که به ما کاری نکرده. ملت امریکا اگر بفهمد مطلب را، اگر بفهمد مطلب را ملت امریکا، به حسب وجدان انسانی‌اش، با ما موافق است.
انسان دوستی کارتر
اینهایی که مخالفت می‌کنند، اینها از وجدان انسانی بیرون‌اند. این ابرقدرتها فکر انسان نیستند. یک فکرهای جنون آمیزی در مغز آنها هست که با اسم انساندوستی که می‌گوید من این مرد را بردم. برای انساندوستی محاصره اقتصادی و دخالت نظامی در یک مملکت سی و پنج میلیونی. انسان که خوب، آن هم یک نفر از اینهاست. دیگر این که از یک جای دیگر نیامده. این هم یک نفر از این افراد اینجاست. شما برای این یک نفر جانی، سی و پنج سال جنایت کن، به اسم دوستی انسان و انساندوستی! سی و پنج میلیون جمعیت از همین جمعیت، نمی‌توانم بگویم از این قماش، قماش اینها فرق دارد با او. قماش [او] انسانی نیست. سی و پنج میلیون را می‌خواهی در فشار اقتصادی قرار بدهی که بمیرند. اگر زورتان برسد، می‌کنید. اما همچو قدرتی ندارید. شمایی که می‌گویید ما انساندوستیم، سی و پنج میلیون انسان اینجا هست. این سی و پنج میلیون انسان بمیرند برای یک نفر که شما جنایاتتان معلوم نشود! آقای انساندوست! پنجاه نفر ما، پنجاه هزار نفر ما انسان در امریکا داریم که این دانشجوهای عزیز است. پنجاه هزار نفر دانشجو را بیخود بیخودی می‌خواهید از امریکا خارجشان کنید. شما، انساندوستید؟! شما مطابق حقوق بین المللی دارید عمل می‌کنید! شما بشر خواهید! شما حقوق بشر را مراعات می‌کنید؟ این سی و پنج میلیون جمعیت اینجا، سی و پنج میلیون بشر اینجا حق ندارند