یک [سبب‌] است که انسان متأثر می‌شود از اینکه تعلیمات انبیا، از اول تا حالا، نتوانسته است که این انسانهای فاسد را اصلاح کند. این همه تعلیمات الهی نتوانسته امثال محمدرضا و کارتر را به راه بیاورد.
تظاهر به انسان دوستی برای حفظ قدرت
کارتر می‌رود دعا می‌کند! برای کی؟ وا می‌دارد ناقوسها را به صدا درآورند برای کی؟ برای به دست آوردن یک حیثیتی، به خیال خودش، که چهار پنج سال دیگر هم جنایت بکند. به اسم اینکه یک بیمار (1) را من دارم نگه داری می‌کنم. به اسم اینکه من برای پنجاه نفر امریکایی (2) دارم دعا می‌کنم و وادار می‌کنم به دعا. حالا هم افتادند دنبال قشرهای مختلف، و در مدرسه‌ها می‌روند و امضا می‌گیرند، و این مسائل. اینها نیست مسئله. مسئله همین است که این قدرتمندها می‌خواهند به قدرت خودشان تا آن اندازه که می‌توانند باقی بمانند، ولو اینکه همه قشرها، مظلومین، زیر پا له بشوند. اینها ادعا می‌کنند که ما این مفلوک (3) را نگه داشتیم برای حس انسان دوستی! و در عین حال فوجهایی از انسانها را می‌کشند یا وادار می‌کنند به کشتن. در ویتنام آن کارها را می‌کنند. در ایران که ما خودمان شاهد هستیم چه کردند: پشتیبانی از یک نفری که جنایاتش آنطور است، و با دست آنها در اینجا جنایات را انجام داده است؛ یعنی پشتیبانش آنها بودند. پشتیبانی از یک کسی که اینقدر جنایت کرده و برای ما اینقدر معلول گذاشته است و آن قدر شهید و آن قدر مادر داغدیده گذاشته، اینها صحبت از انسان دوستی و بشر دوستی [می‌کنند]. تمام مقصد این جنایتکارها رسیدن به یک نقطه است و آن قدرت است. قدرت برای کوبیدن هرکس در مقابلشان است.
آثار جنایات شاه و امریکا در ایران
اینکه ما می‌گوییم بیایند و اینجا ببینند، برای اینکه ما در اینجا داریم معلولین را. ما چه‌