کلید جرمش را شاه می‌تواند باز کند، چطور بگذارد بیاید اینجا؟ کلید جرم این، جرمهای این و خیانتها و جنایتهایی که به ملت ما کردند دست اوست. اگر او بیاید اینجا و از او بپرسند و - عرض بکنم که - در بازپرسی بخواهد جواب بدهد، او هم آن مجرم اصلی را خواهد گفت. قبلاً هم گفته است. قبلاً هم خود همین آقای محمدرضا گفته است که اینها می‌فرستادند و تعیین می‌کردند وکلا را. آن لیستش را به ما می‌دادند. وقتی لیست را به ما می‌دادند ما تعیین می‌کردیم همانها را. خوب، یک همچو جرم به این بزرگی را این قبلاً اقرار کرده، گفته این معنا راکه این، هم جرم خودش و هم جرم رؤسای جمهور است.
اینها یکی از جرمهای کوچکش است که ایشان گفته است و الّا جرمها این قدر زیاد است، پرونده‌ها این قدر زیاد است، مظلومها این قدر در اینجا زیادند که به این زودیها ما نمی‌توانیم این جرمهای آن را بشماریم و این مظلومین را نمی‌توانیم که تظلمشان را به دنیا برسانیم.
- [دانشجویانی که سفارت را اشغال کرده‌اند خودشان را پیرو خط امام می‌دانند. با وجود این به نظر خارجیها این خود دانشجویان هستند که سیاست خارجی ایران را هدایت می‌کنند. در این باره حضرتعالی چه نظری دارید؟ آقای قطب زاده در این مورد چه کاری انجام می‌دهند؟]
- اگر مقصود این است که سیاست خارجی را دارند اینها هدایت می‌کنند، این یک افترایی است که می‌زنید به آنها. اینطور نیست و اگر مقصود این است که این کاری را که اینها مطلع شدند به اینکه اینجا محل جاسوسی بوده است و روی حس انسانیت خودشان برای حمایت از مظلومها رفتند آنجا را گرفتند. اگر مقصود از سیاست خارجی این معناست که اینها را گرفتند و حالا می‌گویند که بیایید مجرم ما را بدهید تا اینکه ما آنها را رها کنیم یا محاکمه‌شان بکنیم، اگر سیاست این است، آنها کردند و همه ملت هم موافقند. وزیر خارجه و تمام ملت و دولت همه با این موافقند اگر باز رسیده باشد فریاد این ملت به آنها می‌بینید که اقشار ملت همیشه دنبال این قضیه هستند. و اعلامیه‌هایشان و فریادهایشان و پیاده رویهایشان و راهپیماییشان همه دنبال تأیید این مطلب است و چرا تأیید نکنند؟ برای اینکه یک جایی است که محل توطئه است. مردم جوانهایشان را دادند. مردم‌