نمی‌گذارند به دنیا برسد. ملت امریکا اصلاً مطلع نیست که ما چه می‌گوییم. بعضیشان شاید اسم ایران را نشنیده باشند. وقتی که اینطور باشد و نگذارند حرف ما به جامعه امریکا برسد، خوب آن وقت امریکاییهاخیال می‌کنند که ما یک دسته دیپلمات را گرفتیم اینجا و داریم هر روز هم کتکشان می‌زنیم و سرنیزه هم بالای سرشان نگه داشتیم که نمی‌گذاریم نفس بکشند و نمی‌گذاریم حمام بروند و نمی‌گذاریم غذا بخورند و از این حرفهایی که تبلیغات آنها، قلم دست دشمن است. می‌گویند که شیطان را یک وقت کسی خواب دید. دید چه صورت خوشگلی دارد، گفت، آخر این که تو هستی با آنی که به ما نشان می‌دهند دوتاست. آن یک جور دیگراست، تو یک جور دیگری، گفت قلم دست دشمن است. الآن قلم مطبوعات خارج، قلم دشمنهاست که از سرنیزه‌ها برای بشر بدتر است. وقتی قلم دست آنهاست هرچه می‌خواهند می‌گویند. خوب، در یکی از حرفهایشان هم نوشته بودند که خمینی پستان زنها را دارد می‌برد. شما الآن نشستید اینجا می‌بینید خمینی یک طلبه ضعیفی است. اینجا نشسته با شماصحبت می‌کند و مردم هم به او علاقه دارند چون نوکر خودشان هست. آدم به نوکرش، به خادمش علاقه دارد. نه پستانی بریده شده و نه کسی چیزی شده. اینها فقط دیدند که هویدا را اینجا گرفتند و اعدامش کردند. هویدا را خیال کردند که جامعه زن است و این را که اعدام کردند، پستان بریدن است!! نه، مسائل این نیست. دست خود آنهاست هرچه دلشان می‌خواهد بگویند. شما که شاهد مسائل هستید بروید شهادت خودتان را بدهید که وضع ما اینطوری است. نه ما می‌خواهیم یک حکومتی داشته باشیم. اگر می‌خواستیم حکومتی داشته باشیم که اینطوری تو این اتاق نبودیم. تو آن اتاقهایی بودیم که آقای کارتر بودند. تو آن عمارتهایی که آنها هستند. تو کاخ سفید بودیم. ما این مسائل پیشمان مطرح نیست. ما می‌خواهیم یک حکومت عدلی در دنیا پیدا بشود و این مجرمهایی که به ما جرم کردند مال ما را، مال ملت ما را بردند و هدر دادند و نیروی انسانی ما را هدر دادند. اینها بیایند اینجا تا ما محاکمه‌شان کنیم. و آقای کارتر که مایل نیست، با هر قیمتی هست نمی‌گذارد که شاه بیاید. حق دارد. اگر شاید من هم بودم همین کار را می‌کردم. برای اینکه یک کسی که‌