قدرتمندها به دنیا بفهمانند که این جامعه قابل نیست از برای اینکه خودش را اداره کند.
این نظامش دارد به هم می‌خورد و خورده است. این بازارش هم دارد به هم می‌خورد.
این کشتش هم دارد به هم می‌خورد. این محتاج به این است که یک قیّمی بالای سرش باشد، آن قَیم کار را اداره کند. یک نفر آدم را بگذارند بالای سرِ ما و پیش دنیا حجت داشته باشند به اینکه خوب، ما این وحشیها را خواستیم مهارشان بکنیم.
ای جوانهای عزیز من! گوش به این اشخاص ندهید که با برنامه دارند کار می‌کنند.
آنهایی که با توطئه و برنامه دارند بین شما کار می‌کنند گوش به اینها ندهید. به خود بیایید.
برای خود کار بکنید. تا گفتند جامعه توحیدی، هرج و مرج در ذهنتان نیاید. آنها به شما اینطوری می‌فهمانند. آنها وسیله‌اند از برای اینکه ما را نابود کنند. لازم است که همه بیدار بشویم. توجه کنیم به عمق مسائل. جوانهای ما به عمق مسائل به آنطوری که آنهایی که سالهای طولانی برنامه ریخته‌اند، سالهای طولانی مطالعه کرده‌اند در احوال همه ما، در احوال همه ملت ما مطالعه کرده‌اند آنها. می‌دانند در چه وقت باید چه بکنند برای اسارت ما. الآن وقت این است که باطن این نظم را به هم بزنند. این جامعه ما از باطن بپوسانند آن را. می‌بینند وقت این است. آنی که به اینها ضربه زده این انسجام بوده که ضربه زده، حالا این انسجام را از بین ببرند. جدا کنند از هم. به جان هم بریزند اینها را. هر کسی از آن دیگری تکذیب کند. هر کسی برای آن دیگری پرونده درست کند. هر کسی برای آن دیگری حرفی بزند. این معنایش این است که یک کشوری هست که یک نظامی ندارد که اگر یک کسی یک کاری کرد، اگر یک فرض کنید که نظامی یک کاری کرد این را بشود مجازاتش کرد، ندارد یک همچو چیزی. هر که هر کاری دلش می‌خواهد می‌کند.
چهار تا تفنگ دستشان افتاده، هر کاری بخواهند می‌کنند. اینطور ما را به دنیا معرفی کنند که اینها یک جامعه‌ای هستند که نمی‌توانند خودشان را اداره کنند. جامعه‌ای که نتوانست خودش را اداره کند این جامعه سفیه است. جامعه سفیه محتاج به ولیّ است. یک ولیّ‌ای بیاورند، بالای سرِ ما بگذارند. خداوند ان شاء الله همه شما را مؤید و منصور قرار بدهد.