انتظار غرب: تسلیم بی‌چون و چرا
ما این آقایانی که هی می‌روند سراغ اینکه ببینیم چطور یک [قانونی‌] باشد، پسند غرب باشد، پسند غرب آن است که ما همه چیزمان را تقدیمشان بکنیم و بیچون و چرا، این پسند غرب است. اگر آقایان این را می‌خواهند، این پسند ملت ما نیست. و اگر آقایان یک چیزی خیال می‌کنند که در غرب خبری است، بدانند که در غرب خبری نیست جز جنایت، جز خیانت. من ملتشان را نمی‌گویم، - این ... «دولتهایشان». در هر صورت من خواهش می‌کنم از این آقایان، از اینهایی که یا روشنفکرند یا خودشان را به روشنفکری زده‌اند، که این قدر با سرنوشت یک ملت بازی نکنند. الآن شما مملکتتان ابتلا به هزار جور مصیبت دارد. مواجه با قدرت بزرگی مثل امریکاست. نباید حالا دیگر دسته دسته هرکدام یک چیزی بگویند. برخلاف مسیر ملت حرفهایی بزنند. امروز روزی است که همه‌شان با هم بنشینند تفاهم کنند. و دست به دست هم بدهند، تا این مصیبتها رفع بشود.
اگر ملی هستند برای خاطر ملتشان، اگر علاقه‌ای به اسلام دارند برای خاطر علاقه به اسلامشان. و یک دسته‌ای هم معلوم بشود که اینها چکاره هستند. اینها خوب، همیشه در همه جا بوده است.
مدعیان هوادار حقوق بشر رویاروی ملت ایران
در هر صورت آن چیزی که الآن لازم است برای همه ما این است که تعقیب کنیم و وادار کنیم اقشار مختلفه را. آقایان هرکدام از اهل هر بلدی هستند، خطبای آنجا را، علمای آنجا را، روشنفکرهای آنجا را وادار کنند که به مردم افهام کنند که بی‌تفاوت نباشند که ما وقتی که بنا باشد رفراندم کنیم [مبادا] ببینیم که یک رفراندمی که مورد قبول ماهاست نباشد. و اما قضایایی که هست هیچ نباید از این قضایا ترسید. ما این قدر ابتلا به این قضایا داشتیم، و بیشتر از این مسائل. و این ملت ما، هی تا لب یک پرتگاه رفته و آمده بیرون. حالا دیگر موضع ملت ما یک موضعی است که این مسائل دیگر نمی‌تواند متزلزلش کند. هرچه می‌خواهند فریاد بزنند. و پولهای ما را نگذارند بیاید. و نگذارند