سال و چند ماه تمام نهادهایی که برای یک کشور اسلامی است تمام تحقق پیدا کرد. در هیچ جای دنیا همچو چیزی نبوده، جاهای دیگر بیست سال، سی سال، پنجاه سال وقتی انقلاب کردند باز نتوانستند قانون اساسی داشته باشند. عراق الآن هم قانون اساسی ندارد، الآن هم چند نفر دور هم نشسته‌اند با زور به مردم حکومت می‌کنند. اما ایران از باب اینکه، ازخود مردم بود این جوشش، از متن جامعه بود این انقلاب، و همه هم اسلامی بودند، همه آن چیزهایی که باید برای یک مملکتی اساس مملکت باشد انجام گرفته. ما دیگر چیزی، معطلی در این باب نداریم. بعد باید سازندگیها بشود که ان شاء الله مشغولند و خواهد شد. شما را بازی ندهند این قلمهای مسموم، این مجله‌ها و بعضی روزنامه‌هایی که در خدمت دیگران هستند، و مع الأسف به آنها اجازه نشر می‌دهند هر روز، اینها شما را اغفال نکنند. آن چیزهایی که به بیخ گوش شما در دانشگاه می‌خوانند، یا در مدرسه - مثلاً - فیضیه می‌خوانند، به گوشتان نرود. این اجتماعی که شما با هم کردید الآن هدف واقع شدید از برای آنهایی که با اسلام مخالفند، و با دانشگاه مخالفند، و با فیضیه مخالفند، الآن شما هدف آنها هستید. ادامه دادن کار، بالاتر از ایجادش است، ایجاد را می‌شود، سه روز رفتید در قم و بحمدالله باهم صحبت کردید و تفاهم کردید، و الحمدللَّه با هم نزدیک شدید، لکن ادامه این مهم است. باید شما قرار بدهید هر چند روز، هر چند وقت یک دفعه با هم اجتماع کنید و با هم یکصدا باشید.
دانشگاه غیر اسلامی در خدمت اهداف استعماری
و من امیدوارم که این ائتلاف شما با هم یک امر بسیار مبارکی باشد. و با این ائتلاف بتوانید دانشگاهها را، مراکز علمی را به صورت اسلامی درآورید. ما هر بنگاهی را که، هر کارخانه‌ای را، از آن چیزی که بیرون می‌دهد می‌فهمیم چیست. آن کارخانه‌ای که شکر بیرون می‌دهد می‌بینیم شکرش چطور است. می‌فهمیم کارخانه‌اش چطور است. آنکه فرض کنید که فاستونی بیرون می‌دهد ما می‌فهمیم چطور است. ما از این محصول کارخانه دانشگاهمان باید بفهمیم چی بوده، این محصولش چه بوده. این آقایانی که‌