خشونت با کفار و دوستی با مؤمنان
از این مسرورم که در روز 15 خرداد که دیدید و دیدیم بر ملت ما چه گذشت، و برای چه این ملت پایمال شدند - و امروز هم 15 خرداد است و می‌بینم که شما امید آتیه ملت در اینجا با هم مجتمع هستیم - چند دقیقه‌ای صحبت کنیم و مطالبی که گذشته است و ان شاء الله، می‌گذرد در میان بگذاریم.
این کلماتی که این آقا گفتند، مضمون یک آیه نیم سطری است که راجع به مؤمنین، خدای تبارک و تعالی می‌فرماید که اگر کسی بخواهد خودش را بفهمد که مؤمن است، یک میزانی خدای تبارک و تعالی قرار داده است که با او می‌تواند بفهمد که این مؤمن و مسلم است: اشِدّاءُ عَلَی الکُفَّار رُحَماءُ بَیْنَهُمْ؛ (1) وقتی با اجنبیها مواجه می‌شوند با شدت و کوبندگی مواجه می‌شوند، وقتی بین خودشان هستند با رحمت و عطوفت مواجهند.
من از اول آمدن رضاخان به تهران و کودتا کردن تا حالا شاهد مسائلی که بر این ملت گذشته است تا حدودی بوده‌ام. در زمان رضاخان، سرکوبی هرچه بود سرکوبی ملت بود. زمان پسرش هم همین‌طور نسبت به ملت خودشان با شدت و قدرت شیطانی عمل می‌کردند و سرکوب می‌کردند ملت را، سرکوب می‌کردند دانشگاه را. آن وقت دانشگاه نبود ولکن محصلین را سرکوب می‌کردند، علمای اسلام را. بین خودشان بعکس آنکه‌