محکوم است به همان اندازه قرض به حسنه و بدون ربا و همین‌طور قرض دادن به همان اندازه مطلوب است.
توصیه به برخورد مناسب و خوب با قرض گیرنده
و شما تکفل به یک امر بسیار بزرگی کردید و ان شاء الله با اعمال شما و امثال شما ربا از مملکت اسلامی کوچ می‌کند. لکن توجه به خودتان باید داشته باشید. هر شخصی باید خودش را محاسبه کند. یکی از منازل سِیر، محاسبه آدم است که انسان مراقبت از خودش بکند در روز که مشغول عمل است که خلاف نکند، شب هم که، آخر شب هم که می‌رود منزل از خودش محاسبه کند، مثل یک کسی که از او استنطاق می‌خواهد بکند، بازرسی می‌کند. خودش بازرسی کند، ببیند که امروز چه کرده است. شما از خودتان هر شب بازرسی کنید و ببینید با این صندوق چه عمل کردید. آیا این بیچاره‌ای که آمده قرض بگیرد با تلخی با او روبه رو شدید؟ خیلی این اهمیت دارد. ممکن است که یک نفر آدم هم قرض بدهد، مجانی هم بدهد، قرض الحسنه بدهد، لکن ترشرویی کند؛ یعنی، قلب این قرض گیرنده را آزرده کند و این قلب محل تجلی خداست. قرض که می‌دهید با خوشرویی، زود عملش را انجام بدهید، مثل ادارات دولتی نباشد. زود کار را انجام بدهید با خوشرویی، با بشاشت، با احترام. آنکه آمده است قرض می‌کند خوب یک نقیصه‌ای در خودش می‌بیند. به واسطه این نقیصه شاید یک خجالتی برای خودش خیال بکند و حال آنکه نه فقر خجالت دارد و نه قرض خجالت دارد؛ لکن خوب، یک احساس حقارتی ممکن است بکند. شما با اعمالتان رفع کنید این را. شمایی که متکفل قرض الحسنه دادن هستید، با خوشرویی و عمل خوب این نقیصه‌ای که آن آدم در خودش مثلاً می‌بیند و حقارتی که شاید در خودش می‌بیند، شما او را رفع کنید، آن از قرض الحسنه دادن بالاتر است، حسنه او از قرض الحسنه دادن بالاتر [است‌]. دلجویی از مستمندان و از ضعفا و از مستضعفان از اعمال دیگر محتمل است بسیار بزرگتر باشد. و