اصلاح بشود، رسانه‌های گروهی اصلاح بشود، یک جامعه اصلاح می‌شود. اگر مطبوعات جوانها را نکشاند به طرف فحشا و ببرد طرف صراط مستقیم، مراکز فحشا هم برچیده می‌شود. آنهمه مراکز فحشایی که درخصوص تهران، که باید مرکز همه خوبیها و همه فعالیتهای انسانی باشد، ایجاد شده بود که شماها می‌دانید که چه خبر بود و چقدر مراکز فحشا بود و چقدر مراکزی بود که جوانهای ما را از هستی ساقط می‌کرد و مغزهای جوانهای ما را به طرف فساد می‌کشاند!
اگر مطبوعات متحوّل بشود - و ان شاء الله، می‌شود و شده است - متحول بشود به یک مراکزی که بخواهند تقوا را در جامعه منتشر کنند، وقتی جوانها و بچه‌های تازه رس ما وارد می‌شوند در میدان فعالیت اجتماعی، بروند دنبال روزنامه، روزنامه مربّی باشد، گوش کنند به رادیو، رادیو مربّی باشد، نگاه کنند به تلویزیون، تلویزیون مربّی باشد، نگاه کنند به مجلات، مجلات، مجلاتی باشد که تربیت بکند، این جوان وقتی که به هر جا توجه کرد، دید که گوش و چشمش پر شده از تربیت، اینطور بار می‌آید. اگر رها بشود، هرزه بار می‌آید. اگر بِکِشندش در طرف فساد، می‌رود آن طرف و اگر بکشندش در طرف صلاح، می‌آید این طرف.
و ما در سالهای طولانی، همه جهاتی که در ایران بود و اسباب را فراهم کرده بودند، همه جهات برای این بود که جوانهای ما را بِکِشند طرف فساد. و نظر اصلی آنها این بود که یک جمعیتی در اینجا وجود داشته باشد که هرچه سرش می‌آورند توجه نداشته باشد؛ مملکتش به باد می‌رود، او عیش و عشرتش باشد، اشکالی ندارد؛ مذهبش عقب می‌رود، چون عیش و عشرتش به کار است، مانعی ندارد؛ اختناق در مملکت هست، اختناق در فحشا نیست، این اشکال ندارد؛ هر بساطی سرش درآورند، بی تفاوت باشد.
یک همچو مملکتی که آنها می‌خواستند این بود که یک طایفه زیادی از این جوانهای ما را به هروئین بکشند، یک طایفه دیگر را به مُسکرات بکشند، یک طایفه دیگری را به فحشا و مراکز فساد بکشند، گوش را به هرچه بدهد، یا تعلیم فاسد است یا غنا و امثال اینها که مغز را فاسد می‌کند، هر اجتماعی که باشد، اجتماعی است که گوینده‌اش گوینده‌ای‌