مدارسی است که از اوّل تا حالا ساخته شده است، در دو سال ثلث او - اینها را نمی‌گویند، آنهایی که غرض دارند آن مسائلی را که باید گفت نمی‌گویند، می‌روند می‌نشینند روی آن چیزهایی که عیب و علت است، آن را می‌گویند. حضرت مسیح - سلام الله علیه - آن طوری که نقل می‌کنند با اصحابش داشت می‌رفت، یک الاغ مرده‌ای، حیوان مرده‌ای افتاده بود تَعَفُّن کرده بود. آنها از تعفُّنش و از اینها ذکر می‌کردند. حضرت فرمود: چه دندانهای سفیدی دارد. (1) اینها تعلیم است. نباید انسان یک جمهوری اسلامی که این قدر برکات تا حالا داشته است، تمام مراکز فساد را بسته است، تمام مراکزی که مشروب فروشی بوده و برخلاف اسلام بوده، همه را بسته است. این قدر برای مستضعفین کار کرده است، این قدر زمین درست کرده، این قدر آسفالت کرده است. این قدر مدارس درست کرده است، این قدر خانه برای مردم درست کرده، این قدر کار کرده. اینها را هیچی، کاری بهش نداریم. اما در فلان دادگاه، این کسی که در دادگاه بوده خطا کرده، این را بگیریم هیاهو کنیم؛ این انحراف است. معلوم است که از هرکس هست این قلم، این قلمِ انحرافی است. ممکن هم هست که خودش ملتفت نباشد. آن شخص ملتفت نباشد. اما نمی‌شود در یک جامعه‌ای که دو سال الآن از زندگی‌اش دارد می‌گذرد، یک جامعه‌ای که همه چیزش خراب بوده، همه چیزش فاسد بوده، و بیش از دو سالش نیست، این بچه دو ساله را بخواهید مثل یک انسان چهل ساله که همه کارهایش را کرده درست کنید، نمی‌شود این. نباید ما خودمان به جان جمهوری اسلامی بیفتیم برای اینکه فرض کنید که یک اعوجاجی در فلان جا واقع شده است. یا یک شخصی را که خیلی هم آدم خوبی بوده، حالا کار از او نمی‌آمده، کنارش گذاشته‌اند. حالا ما قلم دست بگیریم و کتاب بنویسیم یا مجله بنویسیم و چی بنویسیم. و همه مفاسدی که در یک گوشه یا دو گوشه مملکت واقع شده است این را به رخ جمهوری اسلامی بکشیم که جمهوری اسلامی این‌جوری است. اگر یک نفر فرض کنید وکیل در میان سیصد، دویست و پنجاه‌