که این ادعا را دارد، بیاید بگوید که ما در این مواردی که داریم می‌گوییم که «عمل کردیم»، بیایند بگویند که نخیر، شما عمل نکردید. و اگر نیامدند و نگفتند، معلوم می‌شود که ما عمل کردیم. و مردم گوش ندهند به حرف اینهایی که می‌گویند که دولت هیچ کاری نکرده و نمی‌تواند هیچ کاری بکند. من نمی‌گویم که بعد از اینکه این را هم اعلام کردید، باز مسائل نیست اما کم می‌شود، در بین مردم کم می‌شود. ولو آنهایی که می‌خواهند بگویند، می‌گویند، اما مردم دیگر باورشان نمی‌آید. این سکوت شما از کارهایی که انجام می‌دهید، البته بعضیش را می‌گویند اما همه‌اش را نمی‌گویند. شما هر کدام که در هر وزارتخانه‌ای هستید، وزیر هر وزارتخانه‌ای هستید، مقیَّد باشید به اینکه کارهایتان را بگویید به مردم. آن چیزی که نباید گفت، آن عبادات شخصی آدم است که نباید بگوید. اما کارها و خدمتهایی را که شما کردید، اگر نگویید فساد دارد؛ یعنی موجب تضعیف می‌شود. لکن اگر به ملت بگویید، بیاید هر کسی بگوید مسائل خودش را که ما این کارها را کردیم، در تلویزیون، در رادیو اعلام کند و بعد هم اعلام کند که هر کس مخالف با این کارهایی است یعنی ما کارهایی را که کردیم، می‌گوید ما صحیح نمی‌گوییم، بیاید بگوید. هر دهی که ما برایش این کار را کردیم اگر می‌گوییم کردیم، اگر اینها اعتقاد دارند که نکردیم، بیایند بگویند و مقایسه‌ای هم بین این دو سال و این سالهای طولانی که طاغوت بوده است این مقایسه را بکنید ریز بدهید.
یک روز البته آقای باهنر (1) راجع به مدارس گفتند که در ظرف این دو سال، نسبت به طول مدتی که آنها بودند یک ثلث، مثل اینکه ایشان گفتند که یک ثلث ما درست کردیم. در صورتی که در طول سالهای طولانی این، دو مقابل آنها زیاد بوده است. اینها یک مسائلی است که باید گفته بشود. مردم آشنا بشوند. مردم بفهمند که دولت دارد چه کارهایی برایشان انجام می‌دهد. آدم خدمت به یک جامعه‌ای بکند و بعد هم خود جامعه ندانند که خدمت چه شده است؟ البته آن دهات خودشان می‌فهمند. اما خوب سطح‌