جهاتی آنها را سرکار می‌آوردند، آنها ملتهایشان را تحت فشار و تحت ظلم قرار می‌دادند و منافع کشورهایشان را می‌دادند به آن قدرتهای بزرگ، پشت به ملتها می‌کردند و رو به کسانی که دشمن بودند با ملتها و با اساس این ملتهای اسلامی بخصوص. و این یک اشتباهی از حکومتها بوده است که خیال می‌کردند که اگر قدرتهای بزرگ را به دست بیاورند، بهتر از این است که قدرت ملت خودشان را به دست بیاورند و این علاوه بر اینکه یک خیانت به ملتها بوده است، آن کامیابی که باید برای یک انسان باشد و آن ارزشی که باید برای یک انسان باشد اینها از دست داده بودند. ارزش یک انسان به این است که مکتبی که تابع آن مکتب است حفظ کند و ملتی که او - مثلاً - الآن حکومت می‌خواهد بکند بر این ملت، حفظ کند و همراه او باشد، نه اینکه یک جنایتکاری را با خودش همراه کند و ملت خودش را که ارزش دارد برای یک حکومت از دست بدهد.
مقایسه نظام اسلامی با رژیم پهلوی
شما مقایسه کنید بین حالای ایران و زمان سابق؛ محمدرضا چی داشت در ایران، جز قلدری و یک چیزی که تمام ملت تقریباً - الّا آنهایی که از او استفاده‌های غیرمشروع می‌کردند - حتی نیروهای خودش، با او مخالف بودند و او دربین ملت خودش که باید ارزشی می‌داشت هیچ ارزشی نداشت. و لهذا، اگر او با قوای خودش، آنهایی که به او - مثلاً - سرسپرده بودند، یک کاری می‌خواست انجام بدهد، آنهایی که باید با حکومت موافق باشند، موافقت نداشتند، کارشکنی هم می‌کردند. شما حتماً بدانید که اگر یک همچو جنگی که الآن برای کشور ما پیش آمده است و به مشاهده دارید می‌بینید که همه ملت، زن و مرد و بچه و بزرگ و همه، روحانی غیر روحانی، همه دست به هم دادند، پشتیبانی از ارتش می‌کنند، این سابقه ندارد، یک همچو چیزی در زمان محمدرضا ممکن نبود. من نمی‌دانم شماها یادتان هست، شاید بعضی یادتان باشد که وقتی متفقین در این جنگ اخیر آمدند و ریختند به ایران و رضا خان آن وقت بود، با اینکه همه چیز