می‌گرفت که وابستگی در کار نبود، الّا یک وابستگی و آن وابستگی به مبدأ وحی و وابستگی به خدای تبارک و تعالی.
ایران از همان بدو انقلاب و از قبل از بدو انقلاب که شالوده انقلاب ریخته می‌شد، مسیر، مسیر انبیا بوده، مسیر، مسیر راه مستقیم نه شرقی و نه غربی بود و جمهوری اسلامی بود و تاکنون هم ملت ما به همان مسیر باقی است و هرچه امور ناگوار، بلکه هرچه چیزهایی که تلخ است در ذایقه‌ها واقع می‌شود، این مسیر اسلامی محفوظ است و این مسیر به جلو می‌رود و قدرتمندتر به جلو می‌رود. و هر وقت احتمال این داده می‌شود که در بین ملت یک ضعف و فتوری حاصل شده باشد خدای تبارک و تعالی یک مسئله‌ای پیش می‌آورد و یک امری را به خواست خودش ایجاد می‌کند که ملت را بیدارتر و قویتر و منسجم‌تر می‌کند.
رشد تعهد و بیداری ملت در مقابل ترورها
البته این قضایایی که واقع شده است در طول این انقلاب و خصوصاً، این ماه‌های آخر، این قضایا برای ما ناگوار و برای ملت ما سوگ‌آور است؛ برای اینکه اشخاصی که ما از دست می‌دهیم هر یک از آنها یک ذخایری است و یک ذخیره‌ای است برای کشور ما و برای اسلام ما. هر یک اینها، مردانی هستند که بتنهایی نظیر یک جمعیت هستند، متعهد و متوجه به خدا. اینها که در آن هفتم تیر شهید شدند و اینها که در این زمان اخیر شهید شدند اینها هر کدام برای ملت ما بسیار ارزنده بودند و خدمتگزارانی بودند که هر کدام آنها یک جمعیت بودند و متعهد بودند و به اسلام معتقد بودند.
لکن در عین حال هر یک از آنها که از بین رفت، چه فردی و چه اجتماعی، ملت ما قوی‌تر شد و انسجام ملت بیشتر شد و بیداری آنها زیادتر شد و اطلاع آنها بر مقاصد شوم آن قدرتهای بزرگ و مقاصد شوم این انگلهایی که برای آنها کار می‌کنند بیشتر واضح شد.
آنهایی که دعوی خدمت به خلق می‌کردند و فدایی بودند و مجاهد برای خلق، ملت‌