آن قرآن کریم و اسلام عزیز و خدای بزرگ است، چرا باید با یک همچو پشتوانه‌ای که آنها را دائم دعوت می‌کند به وحدت و از تفرقه اندازی و تفرقه آنها را منع می‌کند، چرا باید ما در مقابل کتاب خدا و در مقابل اسلام عزیز تفرقه بیندازیم؟ ایران یک کشوری است که از اولی که نهضت کرده و ماقبل او، کشور متعهد اسلامی بوده است و الآن هم در مقابل همه قدرتهایی که برخلاف اسلام هستند قیام کرده است و دارد به پیش می‌رود. چه شده است که باید دعوت کنید دولتهای اسلامی را به ضد اسلام، به ضد کشور اسلامی؟ این کشور اسلامی که برای اسلام دارد زحمت می‌کشد و برای اسلام دارد شهید می‌دهد و برای اسلام دارد آواره می‌شود، چرا باید آنهایی که دولتهای اسلامی هستند و ادعای اسلام می‌کنند جبهه بندی بکنند در مقابل یک همچو کشوری؟
اینها دیده‌اند که ملت ایران در عین حالی که یک ملت کوچکی است لکن یک پشتوانه بزرگ دارد و آن خدا و اسلام است، در مقابل همه قدرتها ایستاده است و دارد به کار خودش ادامه می‌دهد و هر روز هم بهتر خواهد شد و می‌شود و هر روز هم کار کشور از آن آشفتگیها بیرون می‌آید و همه جهات ما درست می‌شود. لکن تأسف در این است که کشورهای دیگر چرا از ایران الگو نمی‌گیرند؟ چرا الگو نمی‌گیرند از ایران و وحدت کلمه پیدا نمی‌کنند و با ملتهای خودشان سازش نمی‌کنند، و هر یک با دیگری سازش نمی‌کند تا اسرائیل بر آنها غلبه کند؟ و دیدید که اسرائیل بلندیهای جولان را گرفت و اعتنا به هیچ یک از شما نکرد و اعلام کرد که هیچ قدرتی نمی‌تواند اسرائیل را از این تصمیم برگرداند. چرا باید شما به جای اینکه همه را دعوت کنید به جبهه گیری در مقابل اسرائیل، در مقابل اسرائیلی که دشمن اسلام است و دشمن انسان است و دشمن شماست و دشمن اعراب است و دشمنی با همه شماها دارد، شما در یک همچو حالی تفرقه بین خودتان ایجاد کنید؟ جمعیتها تفرقه بین خودشان ایجاد کنند؟ گروه‌های دولتی تفرقه ایجاد کنند؟ جبهه گیری کنند؟ این جبهه گیریها در مقابل اسلام است، در مقابل قرآن کریم است. قرآن کریم دعوت به وحدت می‌کند و شماها دعوت به تفرقه و مقابله با هم.
باید عقل را پیشوای خودتان قرار بدهید و اسلام را مقتدای خودتان قرار بدهید و در مقابل اسلام همه خاضع‌