است صحبت شده است. خوب، این یک مانوری بود که دادند، لکن مشتشان باز شد. اگر اسرائیل پشتیبان - خدای نخواسته - پشتیبان ایران باشد و یک همچو ننگی برای ایران تحقق پیدا بکند، خوب، نباید با مصر دست به دست هم بدهند که مبادا صدام شکست بخورد. اگر اسرائیل این صدمه‌ای که به یکی از پایگاه‌های آنها واقع شده بود کرده بود و گردن ایران گذاشتند، خوب نباید حالا با هم دست به دست هم بدهند که دو تایی بیاییم ایران را به هم بزنیم، اسلام را به هم بزنیم آنوقت سایر کشورها را من نمی‌دانم باید چه بگویم به آنها. این مثل است که اریدُ حَیاتَهُ و یُریدُ قَتْلی. (1) کشور ایران می‌خواهد آنها را زنده نگه دارد، می‌خواهد آنها را حفظ کند، می‌خواهد آنها را نجات بدهد از این گرفتاریهایی که دارند، از این ذلتی که دارند، آنها اراده قتل ما را می‌کنند؛ البته این عُرضه را ندارند.
ولیکن آخر چرا باید کشورهای اسلامی اینطور باشند؟ چرا باید این وضع را داشته باشند که اسرائیل طمع کند به اینکه حمله کند به یک کشور اسلامی، به لبنان حمله بکند؟
همه‌اش برای همین است که به اسرائیل مهلت دادند، با او دوستی دارند، شاید کمک به او می‌کنند و امثال اینها. ما باید مقاومت کنیم.
مطرح ننمودن مشکلات خاص در تریبونهای عمومی
و ائمه جمعه و جماعت، اختصاص به جمعه ندارد، جمعه چون اجتماع زیادتر است بیشتر، و لیکن ائمه جمعه و جماعت و علمای همه بلاد باید این مطلب را به مردم بفهمانند که یک کاری کردیم که زحمت دارد و برای خدا شما کردید و همه‌تان هم می‌گویید کاری که برای خدا بشود زحمت دارد.
الْجَنَّةُ حُفَّتْ بِالْمَکارِه (2) کسی بخواهد به جنت لقاء الله برسد مکاره را هم باید تحمل کند و دلسرد نشود. مردم را یک وقتی این فضولها دلسرد