بحمدالله تعالی سه سال از پیروزی انقلاب اسلامی سپری شد، و در آستان سال چهارم هستیم. با پیشگوییهای قشرهای غیر آشنا به اسلام و مردم دلیر ایران، باید جمهوری اسلامی بیش از دو سال از شکست خود را پشت سر گذاشته باشد! خوابهای شیرینی که مخالفان داخلی و پشتوانه‌های خارجی آنان دیده بودند و رؤیاهای امیدبخشی که کاخهای طلایی برایشان بنا نموده بودند یکی پس از دیگری با همت والای ملت عظیم الشأن و جوانان برومند اسلام فروریخت. این کوردلان که از نصرت خداوند غافل بودند و وعده‌های الهی را نمی‌توانند باور کنند و انقلاب اسلامی را چون سایر انقلابات بلکه ناچیزتر می‌دانند و با دید مادی و محاسبات غلط به این پدیده الهی می‌نگرند و از ارزشهای انسانی و حجم قدرت ایمان و تحولی که به خواست خداوند قادر در ملت انقلابی ایران پیدا شده خبری ندارند و ارزشها را با دیدهای مادی خود، خلاصه در سلطه جویی و استضعاف ملتهای زیر ستم می‌کنند، ناچار گرفتاریهای پس از انقلاب ایران و توطئه‌های همه جانبه قدرتهای بزرگ و کوچکْ آنان را به این نتیجه رسانده بود که جمهوری اسلامی پس از چند ماه سرنگون خواهد شد، و امریکا با عوامل داخلی خود بر اریکه قدرت خواهد نشست. و درست همین انگیزه بود که گروهکهای داخلی و عوامل جهانخواران خارجی مثل صدام را به مقابله با اسلام و جمهوری اسلامی برانگیخت، تا خود و هواداران بازیخورده خود و ارتش بی‌اطلاع خود را به دامی مبتلا کنند که راه مفرّی جز تسلیم یا تباهی نداشته باشند. و از صدام بیخبرتر و وابسته‌تر