است که بیایید برای جنگ، عذر می‌خواستند که امروز نه فردا، حالا گرم است، حالا چطور است، قرآن آنها را ذکر می‌کند که اینها مردمی هستند یک وقتی بهانه می‌گرفتند که ما برگردیم، کار داریم، عایله‌مان چطور است. قرآن می‌فرماید که نه، اینها می‌خواهند فرار کنند، فرار در کار بوده، عدم اطاعت زیاد بوده است در کار. زمان حضرت امیر که بالاتر، زمان ائمه دیگر هم که می‌بینید که مردم آنطور نبوده‌اند. برای حضرت امیر در کوفه هم ملاحظه کردید که آنطور اطاعتی که باید بکنند نداشتند و حضرت امیر از آنها شکایت می‌کند.
امروز من معتقدم که خدای تبارک و تعالی موفق کرده است این کشور را که اینطور باشد و اینطور تحول که همه مردم، همه توده‌ها، خصوصاً، این توده‌های مستضعف، اینهایی که محروم بودند در طول تاریخ، اینها همه، در همه چیز حاضرند. اگر نبود این همراهی توده‌ها، نمی‌توانست حکومت برقرار باشد و نمی‌توانستند ارتش این جنگ را به اینطور که الآن به پیروزی رسانده‌اند به پیروزی برسانند. این اسباب تشکر است از همه.
لزوم حفظ حیثیت روحانیت
و اما ما هم باید توجه زیادی داشته باشیم به اینکه در این انقلاب حفظ حیثیت روحانیت، الآن بسته به وجود آقایان است و امروز با زمانهای سابق خیلی فرق دارد.
زمانهای سابق در مقابل دولت ایران، در مقابل ایران، در مقابل اسلام، اشخاص زیادی نایستاده بودند، مختصر بود. امروز همه از هر جا که ملاحظه می‌کنید حمله می‌کنند، خصوصاً، به روحانیون؛ هی رژیم آخوندی چطور، رژیم آخوندی چطور. هر روز راجع به این مسائل، آنها بدون اینکه یک دلیلی داشته باشند حمله می‌کنند. باید ما فکر این مطلب باشیم که - خدای نخواسته - یک وقت بهانه‌ای دست اینها ندهیم. ما خدمت بکنیم؛ به ملت خدمت بکنیم، شما آقایان خدمت بکنید به ملت. شماها میل ندارید که یک وقت - خدای نخواسته - خلافی پیش بیاید. اگر - فرض کنید - در مرکز یک خلافی پیش آمد مستقیماً دخالت نکنید. همانطور که آقا گفتند که «نمی‌خواهم مستقیماً دخالت‌