در آستانه چهارمین سال پیروزی انقلاب اسلامی ایران اگر نگاهی به نخستین سال نهضت تا پیروزی و نخستین روزهای پیروزی تا امروز بکنیم و نشیب و فرازها و تحولات چندین ساله، خصوصاً سالهای پیروزی را با دقت از نظر بگذرانیم و افکار طبقات مختلف و گروه‌های متعدد را سنجش نماییم، به برداشتهای ارزشمند و نتایج بسیار سودمندی می‌رسیم که برای نسل حاضر و نسلهای آینده درسهایی انسان ساز می‌باشد، و شاید تاریخ نویسان جامعه شناس و سیره نویسان روشنفکر و متعهد، برای نسلهای آینده عمیقاً به این کار سودمند برخیزند.
ما اگر با یک نظر سطحی از نخستین روزهای نهضت تا پیروزی، و از پیروزی تا کنون به کردار طبقات مختلف و گروهها نگریسته و ارزیابی کنیم، می‌توانیم تا حدودی مدعیان پرتوقع و فداکاران بی‌توقع را به‌طور اجمال از هم جدا کنیم. قشرهایی که انقلاب را با فداکاری بیدریغ و جان نثاری سخاوتمندانه، بی هیچ چشمداشتی به پیروزی رسانده، و از پیروزی تا کنون برای دفاع از انقلاب و رفع مشکلات از پای ننشسته‌اند و تاکنون با آنکه سنگینی انقلاب به دوش آنان بوده است توقع نام و نشان و مقامی نداشته و ندارند، اینان توده‌های میلیونی و محرومان جامعه هستند - که خدایشان قدرت و سعادت دهد. و در

مقابل قشرها و گروه‌هایی هستند که یا به هیچ وجه دخالت در نهضت و پیروزی نداشته‌اند یا به کارشکنی برای حفظ رژیم سابق یا برگرداندن آن رژیم یا رژیمی غیراسلامی، توطئه‌ها و فعالیت می‌کردند و می‌کنند. و یا کسانی و گروه‌هایی بودند و هستند که از انقلاب مردمی و خون جوانان ارزشمند ما برای رسیدن به قدرت شیطانی خویش پلی ساخته و از اسم اسلام برای مقاصد شوم خویش استفاده می‌کردند. و قشرهای دیگری هستند که هر یک یا پیوسته به مکتبهای انحرافی یا با ایده‌های انحرافی در خارج و داخل به فعالیت مذبوحانه یا بچگانه، خود را سرگرم و دلخوش می‌نمایند.
اینان از اسلام و قدرت معنوی آن و از جامعه ایرانی و قدرت ایمان آن یا هیچ نمی‌دانند یا به‌طور سطحی از آنها گذر کرده‌اند.
امروز ما مفتخر هستیم به توده‌های عظیم متعهد به اسلام عزیز و جوانان غیرتمند و رزمنده که از اول انقلاب شجاعانه قیام کرده‌اند و ندای حق را اجابت کردند و گروه کثیری از آنان به لقاء الله که آمالشان بود، رسیده، و گروه عزیز دیگر که سلامت خود یا اعضای گرانقدر خود را در راه اسلام و هدف از دست داده‌اند و با چهره‌های بشاش و نورانی با آنان مواجه هستیم. و نیز مفتخریم که مادران دلیری که عزیز از دست داده‌اند و پدران عزیزی که جوانانشان شهید شده‌اند آنچنان با ما برخورد می‌کنند که گویی عروسی عزیزان و جوانانشان را جشن می‌گیرند. و اینجانب هر وقت با این عزیزان معظم برخورد می‌کنم یا وصیتنامه انسان ساز شهیدی را می‌بینم احساس حقارت و زبونی می‌کنم. اینان سند ایمان و تعهدشان را به اسلام در دست دارند، و قبور شهدا و اجساد و ابدان معلولان، زبان گویایی است که به عظمت روح جاوید آنان شهادت می‌دهد، و شکایتی اگر دارند از آن است که به فیض شهادت نرسیده‌اند و یا در حالی که به ثواب شهادت رسیده‌اند، می‌نالند که چرا نمی‌توانند برای دفاع به جبهه‌ها برگردند، و فریاد «جنگ جنگ تا پیروزی» را سر می‌دهند.
امریکا و سرسپردگانش باید به خود آیند و از توطئه‌ها دست بردارند که ایران دیگر جای تاخت و تاز آنان نیست. و امید آن است که دولتهای پیرو امریکا که خزائن گرانمایه‌

و سرمایه ملتها را با روی گشاده در پای امریکا نثار می‌کنند و در راه تقرب به آن چپاولگر، با اسلام و جمهوری اسلامی به جنگ تسلیحاتی و تبلیغاتی بر می‌خیزند، از خواب گران بیدار شده و با ملتهای خود هم صدا شوند و از زیر ننگ وابستگی خارج شوند. این دولتهای وابسته مگر ندیدند که کاخ سفید با کمال بی‌اعتنایی اعلام کرد که به خاطر آنان و نفت آنان از منافع اسرائیل نمی‌گذرد؟ و مگر متوجه نشدند که امریکا با اعمال «وتو» و تهدید سازمانها بی‌اعتنایی خود را به آنان ثابت نمود؟.
اکنون که کشور ما دهه فجر و سالروز استقلال و آزادی خود را از چنگال ابَرجنایتکاران جشن می‌گیرد و امید است به همین زودی جشن سقوط حکومت بعثی عراق را بگیریم، اینجانب سالروز پیروزی اسلام و کشور و دهه مبارک فجر را به ملت محترم و خصوص شهدا و مجروحین و معلولین و بازماندگان و متعلقان آنان تبریک عرض می‌کنم. پیروزیها و سرافرازیها و افتخارات ملت، مرهون فداکاری این عزیزان و همرزمان آنان است. این فداکاران نشانهای افتخار بر بازوی ملت و جبین امتند. تاریخ مجاهدات آنان را ضبط و ملائکة الله در دفاتر ملکوتی ثبت می‌نمایند. خداوند تبارک و تعالی از رحمت سرشار خود، شهیدان را برخوردار و آسیب دیدگان و بازماندگان شهدا و خاندان این عزیزان را سلامت و سعادت ابدی عنایت فرماید.
سلام بر ملت مبارز و درود بر شهیدان و رزمندگان آسیب دیده و افتخار و سعادت و پیروزی برای مجاهدین اسلام در جبهه‌های دفاع از حق.