اقتدار و قدرت جمهوری اسلامی ایران
کسانی که سنشان اقتضا می‌کند و زمانهای گذشته را به یاد دارند، می‌دانند که چگونه جنگ شد و به کشور ما وارد شدند و عواقب جنگ چه بود و چه چیزهایی را به دنبال داشت.
در جنگ دوم جهانی ما هیچ قدرتی نداشتیم و دیگران به کشور ما وارد شدند و من به یاد دارم که بر ملت چه گذشت. من باب نمونه، در آن موقع وسایل اولیه زندگی پیدا نمی‌شد و اگر هم بود فاسد بود. شما اگر زندگی امروز مردم را نسبت به گذشته مقایسه کنید خواهید فهمید که برخلاف گذشته امروز نایابی نیست، بلکه گرانی است.
مهم این است که امروز همه، همه چیز را بر روی ما بسته‌اند و این خود، نعمتی برای ما بوده است. وقتی همه درها بسته شد و فکرها باز، می‌بینید که فعالیتها آغاز شد و همه جا کانون فعالیت است. مردم همچنان در کنار دولت ایستاده‌اند و هیچ گاه دولت را تنها نگذاشته‌اند و می‌بینید قریب دو سال است که جنگ را به خوبی به پیش می‌برند. فتح خرمشهر یک مسئله عادی نبود. اینکه پانزده الی بیست هزار نفر به صف، برای اسارت بیایند و تسلیم شوند، مسئله عادی نیست، بلکه مافوق طبیعت است. ایران امروز به عنوان یک ایران بزرگ و نیرومند مطرح است و در همه جا بر سر زبانهاست. صدام می‌گوید ما پیروزمندانه عقب نشینی کردیم!! قصه نادر را شنیده‌اید که وقتی شکست خورد و به‌

سردارها گفت: بنویسید ما شکست خوردیم. میرزا مهدی خان نوشت: چشم زخمی به ارتش ما وارد آمد. وقتی که نوشته را به دست نادر دادند، آن را پرت کرد آن طرف و گفت: بنویس با ما چه کردند. او این قدرت را داشت که بگوید ما شکست خوردیم. اینها اگر قدرت جبران داشتند به شکست خود اعتراف می‌کردند، ولی شکست آنها همیشگی تا ابد است.
از طرفی امریکا تشر می‌زند که ما منافع داریم. بلی، شما منافع دارید ولی ما از دستتان گرفته‌ایم. شما از آن طرف دنیا می‌خواهید دخالت کنید. مگر دخالت چگونه است؟
دخالت شما این است که صدام و منافقین را فرستاده‌اید. معنای دخالت این نیست که ریگان خودش بیاید. شما آقایان قدر این ملت را بدانید و کوشش کنید رضایت آنها را که با ما و شما همراهی کردند حاصل کنید. من از شما که مشغول خدمت به اسلام و مسلمین هستید تشکر می‌کنم و امیدوارم در کارتان موفق باشید.