از آن طرف هم باید با کمال توجه به اطراف قضیه که کسی یک وقت خدای نخواسته مظلوم واقع نشود. لکن ما باید این بارِ ظلم را که الآن در سر تا سر کشور گاهی می‌شود به اشخاص، این بار را دیگر باید سبک کنیم و از بین ببریم و من الآن اعلام می‌کنم چنانچه اشخاص به واسطه اغراض فاسده بخواهند جوسازی کنند و بخواهند تلفن از این طرف و آن طرف بکنند و این مطلب معلوم بشود [که‌] خود آنها بر خلاف موازین شرعی و مقابل اسلام می‌خواهند کار بکنند، و من به ملت اعلام می‌کنم که هرکس که این کار را کرد، با او معامله فسق بکنند. و در هیچ جایی از جاهایی که یک آدم عادل باید باشد، او را نپذیرند و اطلاع بدهند تا آنها تأدیب بشوند یک کاری که اسلام می‌خواهد بکند، یک کاری که می‌خواهد ظلم را از مردم بردارند، آن وقت یک کسی بگوید که ما جوسازی می‌کنیم، یک کسی بگوید که ما این کار را نمی‌کنیم؛ نباید بشود. این معنایش این است که کار اسلام نباید بشود و این اقلّش این است که اعلا مرتبه فسق است و باید تعزیر بشود و بالاترش این است که ممکن است یک وقت چیزهای دیگر بشود. و کسی حق ندارد در سر تا سر کشور، هیچ قاضی شرعی حق ندارد که بدون جهت استعفا کند و بخواهد جوسازی کند. اگر جوسازی کند، معلوم می‌شود که خودش زیر سؤال است و باید خودش احضار بشود. و اگر واقعاً خودش را لایق نمی‌داند، باید اعتراف کند که من لایق نیستم و نمی‌خواهم [قضاوت‌] بکنم. و بعد از اینکه او راکنار گذاشتند، بلا فاصله بعد از حداکثر سه روز، به جای او باید قاضی و دادستان و این‌طور چیزها تعیین بشود.
در هر صورت، شما کاری را که دارید انجام می‌دهید، این هیأتی که برای این مسئله درست شده است و کاری می‌خواهند انجام بدهند، بر آنها مسامحه جایز نیست؛ همان طوری که زیاده روی هم ان شاء الله، نمی‌کنند و آن هم جایز نیست. هر دو طرف قضیه است و مسئله، مسئله مسامحه و شوخی نیست. اگر یک جایی مسامحه ما از کسی دیدیم، ما از او بازخواست خواهیم کرد. و اگر یک مقامی، هرکس باشد، بخواهد جوسازی بکند، بخواهد تخلف از این مسائل بکند، این تخلف از احکام اسلام است. و اگر مقامی است که حیثیت عدالت در او معتبر است، خودش منعزل است - فی نفسه. و اگر این در آن‌