آقایانی که مدتی رنج کشیده‌اند این رنجشان را حالا بدهند کسی دیگر بکشد و خودشان مثلاً یا استراحت کنند یا در جایی که زحمتش کمتر است و گرفتاریش کمتر است آنجا خدمت بکنند، این‌طور نیست که - حالا فرض کنید - اشخاص خیال کنند که نه، این آقایان معلوم شد چه هستند. نخیر اینها همه‌شان را سی سال است، بعضی از اینها را سی سال است می‌شناسم. بنابراین، این‌طور نیست که مردم گمان کنند یا کسی گمان بکند این آقایان نامطلوب بودند و رفتند. اینها مطلوب بودند، لکن خسته شده‌اند. دیگر خستگی، یک وضعی پیدا می‌کند انسان در قضاوت، که گاهی خسته می‌شود و این اسباب این می‌شود که یک کار سبکتری یا یک وضع بهتری، تغییر وضعی داده شود.
و حالا ما می‌خواهیم این رنج را به گردن آقای آقا شیخ یوسف صانعی به عنوان دادستان کل [بگذاریم‌] و معرفی کنم به آقایان. و من آقای صانعی را مثل یک فرزند بزرگ کرده‌ام. این آقای صانعی وقتی که سالهای طولانی در مباحثاتی که ما داشتیم تشریف می‌آوردند ایشان، بالخصوص می‌آمدند با من صحبت می‌کردند و من حظ می‌بردم از معلومات ایشان. و ایشان یک نفر آدم برجسته‌ای در بین روحانیون است و یک مرد عالمی است و متوجه مسائل است و مخالف این انحرافاتی که در این کشور موجود بوده است؛ از قبیل منافقین - نمی‌دانم - و غیره، و ایشان مخالف سرسخت آنهاست. با جدیت عمل می‌کند. با قاطعیت عمل می‌کند اگر یک وقتی موقعش بشود.
از این جهت، من این آقا را به جای آقای ربّانی (1)، در عین حالی که از ایشان هم تشکر می‌کنم و تقدیر می‌کنم، و ایشان هم باید یک فکری کرد که یک جایی باز خدمت بکنند، و بتوانند خدمت به این کشور بکنند و خدمتگزار باشند. چنانچه سایر آقایان هم که هستند و ایشان را معرفی می‌کنم. و من امیدوارم که ایشان به همه مسائلی که توجه دارند بیشتر توجه داشته باشند. و باید به همه آقایان راجع به این مسئله قضا عرض کنم که امر قضاوت یک چیزی است که بسیار مسئولیتش زیاد است. انسان با جان مردم، با ناموس‌