این یک مقدار نارضایتیهای وسیعی که برای شما آقایان پیش می‌آید، آن قدر زحمتی که آقایان الآن دارند می‌کشند و در ازایش هم ملاحظه می‌کنید هیچ اجری که بخواهند بیایند از مردم اجری بگیرند، حقوقی مثلاً کافی داشته باشند، این حرفها توی کار نیست.
این یک نکته بود که عرض کردم که ما باید بدانیم. قدر این آقایانی که وارد می‌شوند در این مسائل بدانیم که اینها از یک محیط که عادت کرده بودند به آن محیط، و بیرون آمدن از آن محیط برایشان مشکل بود، احساس این را می‌کردند که تکلیف دارند و تکلیف هم دارند، احساس این را کرده‌اند و از آن محیط بیرون آمده‌اند، و آمده‌اند اینجا؛ و باید ما قدرشان را بدانیم که رها کرده‌اند یک محیطی که مأنوس بودند، رفقایی داشتند، نمی‌دانم کارهایی داشتند، درسهایی داشتند، تفکرات اسلامی داشتند، حالا از آنها دست برداشته‌اند برای ادای تکلیف آمدند اینجا و مشغول خدمت هستند.
این یک نکته هست. نکته دیگر، این شورایعالی قضایی که بود من باید تشکر کنم از اینها. اینها زحمت کشیده‌اند، دو - سه سال زحمت کشیده‌اند، رنج برده‌اند، خدمت کرده‌اند، و این‌طور نیست که آنها هم برای مقامی آمده بودند. آنها از بزرگان روحانیون هستند. آنها هم مثل سایر روحانیون از محلی که مأنوسشان بوده است و مطلوبشان بوده است آمدند در یک محیطی که زحمتش زیاد و رنجش زیاد و کارش زیاد و مسئولیت پیش خدایش هم زیاد و نارضایتی پیش مردم هم زیاد. این طوری نیست که اینها آمده باشند یک بهره‌ای برده باشند. برایشان هم هیچ مطرح نیست که حالا اینجا خدمت بکنند یا آنجا خدمت بکنند. یک مرد اسلامی روحانی که با روحیات اسلام مأنوس است فرقی پیشش نیست که حالا بشود رئیس دیوانعالی کشور و دادستان کل کشور یا کار دیگری بکند، جور دیگری خدمت بکند، این هم فرقی مابینش نیست. بنابراین، این‌طور نیست که اگر به واسطه بعضی مصالح و بعضی جهاتی که در کار بوده است کسی گمان بکند که این آقایانی که در شورایعالی قضایی بوده‌اند یک وقت خدای نخواسته، نامطلوب هستند. اینها همه‌شان مطلوب، همه‌شان خدمتگزار، اینها خدمت کرده‌اند. اینها بعضیشان در انقلاب، از اول انقلاب خدمت کرده‌اند. بناءً علیه اگر یک مصالحی اقتضا بکند که آن‌