شاخداری که می‌گویند، لکن مفصل بحث می‌کنند و در دنیا مفصل پخش می‌کنند این مسائل را و در ایران هم خوب، یک عده‌ای هستند همین بساط را دارند، اینها را آقایان باید، مردم را با تبلیغات و با روشنگری و فهماندن بهشان [بگویند] که شما چه کردید و آیا این توابع که الآن حاصل است، با آن کاری که این ملت کرده است، آیا توابعش زیاد است که ما شکایت کنیم؟ قضیه یک سلطنت 2500 ساله با آن همه یال و کوپالش را که نابود کرد؟ این ملت نابود کرد و برگرداند به اینکه یک جمهوری اسلامی که ان شاء الله، در روش اسلام پیش می‌رود. این یک کاری است که نمی‌ارزد به اینکه ما یک قدری نفتمان - مثلاً - کم باشد؟ یک قدری - فرض کنید که - فلان آلات بازی بچه‌هایمان دیگر نباشد؟ نمی‌دانم فلان چیز نباشد؟ و فلان خوراکی کم باشد یا گران باشد؟ این نمی‌ارزد به اینکه ما تحمل این را نکنیم، بگوییم نه، چیزی نشده است، خوب، همه‌اش گرانی است، همه‌اش گرفتاری است؟
گرفتاریها و کمبودها لازمه هر انقلاب
می‌دانم که گرفتاری است، اما کجا هست که گرفتاری نیست؟ آنجایی که اصلا جنگ هم نیست، گرانی از اینجا بعضی جاهایش، خیلی بیشتر است. آنها هم که انقلاب کردند انقلابشان [با مشکلات مواجه است‌] هیچ انقلابی تاکنون نشده است که [در آنها] سه ساله، بلکه یک ساله آن‌طور تحولات حاصل بشود و همه چیزش درست بشود. خوب، یک کار بزرگ کردید. وقتی یک کار بسیار بزرگ کردید، توابع بسیار بزرگ می‌خواهد. لکن بحمد الله، توابع اینجا به آن بزرگی نیست. قحطی الآن نیست در ایران. بر حسب قواعدی که در دنیا هست، بعد از انقلاب، یکی از امور مهم، قحطیهای عمومی است - و عرض کنم - مرضهای عمومی است. حالا این دوتا که لازمه یک انقلابی هست، قحطی لازمه انقلاب است، بحمد الله، نیست در ایران. گرانی هست، بله گرانی هست، اما گرانی حالا نمی‌شود که ما بگوییم که چون گرانی هست، پس کاری در ایران نشده است. ایران مگر برای شکم قیام کرده بودند که حالا شکمشان خیلی سیر نمی‌شود؟ و بحمد الله سیر