ایران را می‌دانیم و عراق را محترم‌تر می‌دانیم برای اینکه امیرالمؤمنین در عراق است، امام حسین در عراق است. ما می‌خواهیم که در پناه این بقاع مطهره، مردم با آرامش زندگی کنند، نه اینطوری که الآن هست که نمی‌دانند که فردا صبح به حال خودشان و اولادشان و علمایشان اینها چه خواهد آمد. و من امیدوارم که خدای تبارک و تعالی همان طوری که عنایت کرد به ایران و ایران را نجات داد از دست آن رژیم فاسد، به عراق هم عنایت بکند و مردم را توجه بدهد و ارتش عراق را توجه بدهد و کارمندها و کارگرها و کشاورزهای عراق را توجه بدهد و همان طوری که در اینجا واقع شد، این تحول در آنجا هم واقع بشود ان شاء الله. و ما امروز ملاحظه می‌کنیم که به واسطه بیعرضگی این حکومت‌ها، امریکا از آن‌ور دنیا دارد حکومت می‌کند به اینجاها. اینجا ما دستش را قطع کردیم که نفس نمی‌تواند بکشد، و خلیج دست ماست که امریکا تا آمده است بجنبد دیگر نفتی برای آنها نمی‌گذاریم بماند، لکن بی‌توجهی این حکومت‌ها اسباب این شده است که امریکا از آن‌ور دنیا دستش را دراز کرده و اینجا زمام امور این حکومت‌ها را به دست گرفته، قدرت دست اینهاست، لکن قدرتی که عقل اداره‌اش را ندارند، قدرت دارند، لکن اداره نمی‌توانند بکنند. ایران در اول قدرتی نداشت، هرچه قدرت بود مال شاه معدوم و بستگان امریکا بود، ارتش دست امریکایی‌ها بود و همه چیز دست آنها بود، لکن ملت ما هوشیار بود و سران این مملکت عاقل بودند، توانستند این مردم را توجه بدهند و بیدار کنند و کردند آن کاری که شایسته یک ملت بود.
کشورهای دیگر مردمش خوبند، لکن مدیری که بتواند آنها را اداره بکند و وادار کند به اینکه نگذارند سلطه امریکا به اینطوری که هست باقی بماند و هر روز زیادتر بشود، و همین‌طور سلطه شوروی. اسلحه دست شماست، لکن باید آن کسی که اسلحه دستش است بداند چه می‌کند، بداند در کجا باید به کار ببرد، شما اسلحه دست گرفتید و به اسلام صدمه می‌زنید. شما می‌دانید که جمهوری اسلامی می‌خواهد اسلام باشد در این کشور و در همه کشورها، لکن اسلحه‌هاتان را دست گرفتید و بر ضد اسلام و جمهوری اسلامی عمل می‌کنید. اسلحه دارید، لکن نمی‌دانید کجا عمل کنید. شما اگر با هم متحد بشوید، همین‌