در یک منطقه وسیع، در دنیا. اینکه در روایت هست که اذا فَسَدَالعالِمُ فَسَدَالعالَم‌ (1) مصداق بالاترش همین‌ها هستند که علمای سیاست هستند، فاسد هستند، عالم را به فساد کشاندند.
الآن عالم برای خاطر دانشمندان به فساد کشیده شده، آن دانشمندانی که سلاح‌های کوبنده درست می‌کنند. آن دانشمندان سیاستی که اعوجاج دارند و این سلاح‌ها را به کار می‌برند. الآن دنیا به واسطه خاطر این علما هست و این دانشمندان هست که ناآرامی دارد. اگر اینها حذف بشوند از دنیا، مردم آرامش بهتر پیدا می‌کنند.
قدرتهای بزرگ، منشأ همه مفاسد دنیا
بنابراین ما باید توجه به این بکنیم که این قدرت‌هایی که می‌گویند ما برای صلح آمدیم و مع الأسف در خانه عرب‌ها، عرب‌ها را دارند می‌کوبند و عرب‌ها نشسته‌اند تماشا می‌کنند. این ننگ را عرب‌ها کجا می‌برند که اجانب، کفار آمده‌اند در خانه اعراب، به اعراب تعدی می‌کنند و اینها نشسته‌اند تماشا می‌کنند. در صورتی که اینها اگر ده روز راه را بر آنها ببندند، همه‌شان تسلیم می‌شوند. اگر این کشورهای اسلامی، همین کشورهای منطقه، هم اگر همین کشورهای خلیج و منطقه ده روز جلوی نفت‌شان را بگیرند، دنیا به صدا در می‌آید، دنیا تسلیم‌شان می‌شود. لکن اینها نفت‌شان را تقدیم می‌کنند، آبرویشان را تقدیم می‌کنند، کشورشان را تقدیم می‌کنند، ملت‌شان را تقدیم می‌کنند، برای چه؟ برای یک هوای نفس باطل. دنیا را این هوای نفس دارد از بین می‌برد. هوای نفس است که وادار می‌کند که اینها برای خاطر اینکه چهار روز زندگی مرفه به خیال خودشان بکنند، ملت‌های خودشان را اینطور تحت ستم قرار می‌دهند.
هوای نفس است که شوروی را بر می‌دارد می‌آورد در افغانستان و آن کارها را انجام می‌دهد. هوای نفس است که امریکا را می‌آورد در لبنان این کار را می‌کند، و عمالش را در ایران مأمور می‌کند برای اینکه، این فسادها را بکنند. همه فسادهای دنیا زیر سر این قدرت‌های بزرگ است والّا این کوچک‌ها اهمیتی ندارند.