احیاناً که مقابل بایستد، آنها یا همان ایادی خود آنها در مجلس می‌کوبیدند آنها را، و یا اگر نمی‌شد آنها را از بین می‌بردند. مأیوس می‌کردند مردم را از اینکه بتوانند خودشان یک کاری انجام بدهند، طبیب بتواند آپاندیس را معالجه کند. این دردآور بود هر وقت من فکرش را می‌کنم متأثر می‌شوم از اینکه در زمان محمدرضا برای یک آپاندیس از خارج طبیب آوردند، و این سرکوبی اطبا محترم ما بود. کارشناس از خارج می‌آوردند، ارتش حتماً باید کارشناس‌اش از امریکا بیاید. یا اگر آن وقت بود از جای دیگر بیاید.
برای ما کارشناس می‌آوردند. برای کارخانه‌های ما کارشناس می‌آمد. می‌آمد که نگذارد خود شما بفهمید. کارشناس ارتشی می‌آمد که نگذارد ارتش چیز بفهمند. نه این که می‌آمد به آنها تعلیم کند، می‌آمد که جلوی تعلم را بگیرد.
مردم، تعیین کننده سرنوشت انتخابات
امروز که کشور دست خود شما افتاده است و دیگر یک آقا بالا سر ندارید که بیاید بگوید این کار را بکن، آن کار را بکن. از خارج ما هیچ کس را الحمدللَّه نداریم دیگر.
هیچ قدرتی الآن در ایران نمی‌تواند یک کاری را تحمیل کند به ما. امروز باید خود شما بنشینید کارتان را انجام بدهید. انتخابات مثل سابق نباشد که از مرکز دستور داده می‌شد که این باید وکیل بشود، دیگر کسی هم حقّ ندارد حرفی بزند. انتخابات دست مردم است، رئیس جمهور و نخست وزیر با آن رعیتی که در کشاورزی کار می‌کند و آن بازاری‌ای که در بازار کار می‌کند، راجع به انتخابات یک جور هستند، علی السواء هستند. یعنی رئیس جمهور یک رأی دارد، نخست وزیر هم یک رأی دارد و آن کشاورزی که در دوردست افتاده ترین این کشور است، آن هم یک رأی دارد. رأیشان فرقی با هم ندارد و همه هم مسئول هستند. در تشخیص خوب و بد، اتکال به قول غیر نکنید مگر اشخاصی باشند که مورد اعتماد خودتان باشد صددرصد. این را به مردم دارم می‌گویم و به شما آقایانی که در آتیه متصدی اجرای انتخابات هستید توجه می‌دهم که اگر یک انحرافی در یکی از شما پیدا بشود، و این بعد موجب این بشود که در این جمهوری یک لطمه‌ای وارد باشد