لزوم حضور نیروها در مناطق جنگی
یک مسئله دیگری که می‌خواستم عرض کنم این است که حالا نزدیک به ایام عید است. من توقعم از آقایان، از همه این است که یک لحظه فکر کنند به حال مردم، یک لحظه فکر کنند به حال این مادرهایی که جوانهایشان در جبهه‌ها از دست رفته است یا علیل شده است و همین‌طور. از قراری که به من گفته‌اند مثلاً همینهایی که بسیجی هستند فکر کردند که ایام عید را بیایند به اینجا. خوب، شما مشغول یک عبادت بزرگ هستید الآن، شما بخواهید جبهه را اگر خدای نخواسته رها کنید و برای عید چند روزی هم بیایید اینجا، خوب، چه بکنید. عید! چه عیدی شما دارید؟ شمایی که در آنجا آن‌طور گرفتار هستید و در آنجا بمبهای مسموم به سر شما می‌ریزند، خوب، شما چه عیدی دارید که حالا بیایید برای عید جبهه را خالی بکنید؟ جبهه را قوی نگه دارید. عید شما آنوقتی است که شما جبهه را محکم نگه دارید و آنها را از صحنه بیرون بکنید. و ان شاء الله فتح بزرگتر و فتح نهایی را بکنید. ان شاء الله عیدها بعد می‌آید برای شما در همین جا، جبرانش را ان شاء الله خواهید کرد. خداوند ان شاء الله به همه شما [اجر دهد].
ساده اندیشان اصلاح طلب
یک کلمه دیگری هم عرض کنم که بعضی اشخاصی که به نظر انسان می‌آید مغرض هم نیستند، به نظر انسان می‌آید که متدین هم هستند، اینها صحبت می‌کنند از اینکه اصلاح چرا نمی‌شود، بیایید اصلاح بکنید، جوانها تا کی کشته بشوند.
اینها هم دیدشان ناقص است. اینها توجه به این ندارند که ما در این وقتی که هستیم، با این وضعی که هستیم اگر چنانچه، پیشنهاد صلح را قبول بکنیم و ما بنشینیم پشت میزی که صدام یک طرفش نشسته، آقای رئیس جمهور ما هم یک طرفش نشسته، دنیا به ما چه می‌گوید؟ اسلام به ما چه می‌گوید؟ عراق به ما چه می‌گوید؟ ایران به ما چه می‌گوید؟ یک کسی که چهار سال است، پنج سال است - عراق که چندین سال است - چهار پنج سال است گرفتارش هستیم که هرچه توانسته کرده، هرچه توانسته، اگر کاری نکرده باشد نتوانسته، والّا آنچه توانسته این عمل کرده و هرچه هم بتواند عمل‌