کردند و قصور در آن کاری که به آنها محول شده بود نکردند، گرچه مردم اکثراً گوش ندادند به حرف انبیا. ما هم آن چیزی که وظیفه‌مان هست عمل می‌کنیم و باید بکنیم، گرچه بسیاری از این عمل ناراضی باشند یا بسیاری هم کارشکنی بکنند.
مسئولیت خطیر روحانیون و معذور نبودن آنان
عمده روحانیونند؛ این قشری که بیشتر از همه تکلیف بر او متوجه هست روحانیون هستند. و امروز بحمدالله علمای محترم از بسیاری از بلاد و خطبای محترم و سایر قشرهای اهل علم در این جا تشریف دارند و یک مجلس نورانی است که باید ما با هم در این مجلس نورانی صحبتی که مفید است و برای جامعه اسلامی و برای مسلمین مفید باشد عرض کنیم، گرچه مکرر عرض شده است. شاید از همه قشرها، قشر روحانی مسئولیتش بیشتر باشد؛ برای این که، هرکس بیشتر نزدیک به اسلام است بیشتر مورد مسئولیت است. انبیا از همه کس مسئولیت‌شان زیادتر بوده است. آنها در عین حالی که مسئولیت‌شان از همه بیشتر بود، به آن امری که وظیفه داشتند عمل کردند و هیچ قصوری نکردند. علمای هر ناحیه مسئولیت‌شان از سایر طوایف بیشتر است، اینها عذر ندارند، ممکن است که بسیاری از مردم عذر داشته باشند؛ یا عذر اینکه نمی‌دانستیم یا عذر این که نمی‌توانستیم که هیچ کاری بکنیم. روحانیون الآن در ایران هیچ عذری ندارند، برای اینکه، راه را می‌دانند و می‌توانند هم کار بکنند. اگر خدای نخواسته، در بین روحانیون کسی ازاشخاصی پیدا بشود که برخلاف عمل می‌کند، این یا ازباب این است که با اصل مبنای اسلامی مخالف است یانمی فهمد که این اسلام در اینجا وضعش چطور است.
یک دسته‌ای هستند که می‌گویند که زمان رژیم سابق بهتر از حالا بود. لابد عقیده‌شان این است که این همه مشروبفروشیها که در سرتاسر ایران بود، بهتر بود باشد و جمهوری اسلامی نباشد! این همه مراکز فساد، فحشا در سرتاسر ایران باشد، لکن جمهوری اسلامی نباشد! این نمی‌شود الّا اینکه یا بکلی از همه مسائل عاری و بری هستند، یا یک عقده‌هایی دارند که در عین حالی که می‌دانند مسئله این نیست، لکن این‌طور اظهار