و تعالی آن‌طور متحول کرد که اگر الآن رئیس جمهورِ هر جا بیاید در اینجا، یک نفر آدم عادی به او اعتنا نمی‌کند، این تحول معنوی است که پیدا شده است، اگر اعتنا بکند به او، برای این که یک آدم است، اگر آدم باشد.
منزوی نبودن ایران در میان ملتها
اینها می‌گویند که ایران منزوی است، الآن هم می‌گویند. مقصودشان این [است‌] که پیش ملتها منزوی است یا مقصود این است که پیش دولتها منزوی است؟ اگر مقصود این است که پیش ملتها منزوی است، خوب، بیایند تجربه کنند؛ چند تا اتومبیل بیاورند، یکی رئیس جمهور امریکا را تویش بنشانند، یکی هم رئیس صدر کذای شوروی را بنشانند، یکی هم رئیس جمهور فرانسه را بنشانند، یکی هم ملکه انگلستان را بنشانند، یکی هم آقای رئیس جمهور ما را، بروند توی جمعیت. اینها، این چندتا اتومبیل راه بیفتند توی جمعیتها در دنیا، ما نمی‌گوییم ایران، می‌رویم در امریکای لاتین، می‌رویم در خود انگلستان، می‌رویم در بلاد دیگر حتی بلاد غیر مسلمین، ببینیم که معامله مردم با این چند نفر سرکرده - فرض کنید که هست - چه جوری است. آیا معامله همان معامله‌ای نیست که پاکستان با رئیس جمهور کردند؟ (1) با آنها چی؟ با تخم مرغ و با چه تنفر از آنها پذیرایی می‌کنند. اگر مقصود این است که پیش ملتها ما منزوی هستیم، خوب، بیایند ببینند قضیه را و اگر مقصود این است که پیش دولتها منزوی هستیم، امروز هیچ دولتی نیست که انتظار نداشته باشد که ایران به او یک نرمش نشان بدهد؛ امریکا این‌طور است، شوروی این‌طور است، فرانسه این‌طور است، آنها منزوی هستند. این تبلیغات زیاد هی گفته می‌شود. گفته می‌شود و یک عده هم باور می‌کنند. قبلاً البته باور زیاد بود، حالا در ایران باور کم شده است و یک عده‌ای خودشان را به باور می‌زنند و لیکن توده مردم دیگر این حرفهای تبلیغاتی را باور نمی‌کنند.