اینکه من زحمت دادم که آقایان تشریف بیاورند، جهت مهمّش این بود که این وصیّتنامه سیاسی - الهی من، یکیش باید به مجلس برود و یکیش به خراسان به آستان.
آقایان کسی را تعیین کنند، اشخاصی را که این را ببرند به مجلس، و اشخاصی را که ببرند به مشهد، با یکی از این آقایان خودمان ببرند به مشهد. شما تعیین کنید دو سه نفر را که همراه این بروند، این وصیّتنامه را بگذارند آنجا، و آن را که قبل دادیم بیاورند.
[آقای سیّد احمد خمینی: خود آقای هاشمی آن را که در صندوق مجلس است بگیرند و این وصیّتنامه را ببرند؟
آقای هاشمی رفسنجانی: مجلس را بله، ولی خراسان را تعیین کنید.
آقای سیّد احمد خمینی: یعنی باید دو نفر تعیین شود. یکی هم از آقایان خودمان آقای صانعی (2) و آقای توسّلی (3).]
[آقای هاشمی رفسنجانی: باید پُلُمپ کرد. پلمپ که نشده است.
آقای سیّد احمد خمینی: مُهر و موم کرده‌ایم و درِ آن را بسته‌ایم.

آقای هاشمی رفسنجانی: پلمپی که آنجا شده است به گونه‌ای است که نمی‌شود باز کرد. یعنی ما دقّت کردیم اگر کسی باز بکند و ببندد حتماً معلوم می‌شود.]
خوب همین کار را بکنید.
[آقای هاشمی رفسنجانی: باید این گونه پُلُمْپ کنیم؛ یعنی از وزارتخانه آمدند پُلُمْپ کردند در حضور جمع، الآن در حضور جمع با همان تشریفات پلمپ شود یا اینکه خودمان پلمپ کنیم؟]
دو سه نفر از آقایان را تعیین می‌کنند، آقایان می‌روند پلمپ می‌کنند. مقصود من این است که از آقایان اشخاصی باشند. یکی از آقایان، اشخاصی باشند، یکی از این آقایان هم همراهشان باشند.
[آقای منتظری: آقای مشکینی، آقای هاشمی، آقای صافی.
آقای هاشمی رفسنجانی: اگر آقا موافقت بفرمایند و آقایان هم فرصتشان باشد این جمع متفرّق نشویم، بعد هم برویم مجلس یا جای دیگری - هر جا آقایان صلاح می‌دانند - آنجا بگوییم پُلُمْپچی بیاید آنجا، در حضور همین جمع پلمپ کند، بعد ببریم.]
بسیار خوب، این خیلی بهتر است البته.
[آقای منتظری: این جمع اگر نتوانند بمانند؟]
خوب حال مثل شما که معلوم است. اگر نمی‌توانید خوب مانعی ندارد. ماعدای ایشان که عذر دارند، دیگران می‌روند، در حضور آقای صافی و دیگران و آقای مشکینی و ...
در حضور آن‌ها این کار درست می‌شود و بعد هم سپرده می‌شود. پلمپ به این یکی هم زده می‌شود که باید مشهد برود. دو سه نفر هم تعیین کنید که ما می‌فرستیمشان مشهد، به آستانه باید تحویل بدهید. آنکه آنجا هست باید بیاورند. این را بگذارند، آن را بیاورند.
[آقای صافی: خداوند سایه مبارک را مستدام بدارد. و وظیفه ما همه این است که به حضرتعالی دعا کنیم که با عنایت حضرت ولیّ عصر - عجّل الله فرجه الشریف - پایدار باشید. البته همان‌طور که فرمودید با اعتماد به الطاف حضرت ولیّ عصر و با همین منویّات حسنه حضرتعالی و مقاصدی که الحمدللَّه تعالی تحقّق پیدا کرده و بیشتر از اینها هم در زیر سایه خود حضرتعالی ان شاء الله همه به احسن وجه محقّق بود.]

ان شاء الله.
[آقای منتظری: ان شاء الله این انقلاب به انقلاب جهانی حضرت ولیّ عصر متّصل بشود.]
ان شاء الله، امیدواریم.
[پس از این دیدار، حاضران جهت مُهر و موم وصیتنامه امام به مجلس شورای اسلامی رفتند. آقای مشکینی در آنجا سخنانی بدین شرح ایراد نمود:
الْحَمْدُ للَّهِ وَالْصَّلوةُ وَالسَّلامُ عَلی‌ رَسُولِهِ وَآلِهِ واللَعْنُ عَلی‌ اعْدائِهِم اجْمَعینْ.
امروز سالگرد وصیّتنامه سیاسی حضرت امام امّت - دام ظلّه - است. ایشان به این تناسب عدّه‌ای را که الآن در حضور شریفشان هستند دعوت فرمودند به بیت شریفشان، و تجدید نظری در وصیّتنامه‌ای که قبل از پنج سال انجام داده بودند فرموده‌اند. و طبیعی است که وصیّتنامه سیاسی پنج سال از عمرش بگذرد با اختلاف زمان، با تغییرات جَوّ، با تغییرات سیاست زمان، یک چنین وصیّت نامه‌ای در آن تجدید نظر طبیعی است که باید بشود و اینکه ایشان پس از پنج سال تجدید نظر می‌فرمایند، این علامت عظمت روح و بینش عظیم سیاسی ایشان است که بعد از پنج سال ایشان نیاز پیدا کرده‌اند یک تجدید نظری بکنند. حالا ما نمی‌دانیم که چه قدر تجدید نظر فرموده‌اند؛ ولی کسان دیگری باشند در هر هفته و ماه نیاز پیدا می‌کنند که وصیّتنامه را تغییر بدهند. به هر حال ایشان وصیّتنامه‌ای را که پنج سال پیش به دست مجلس خبرگان داده بودند به وسیله آقازاده محترمشان امروز آن وصیّتنامه را مطالبه فرمودند، و بنا شد که وصیّت نامه تقدیم ایشان بشود و وصیّتنامه تجدیدی که روی آن نوشته است: «وصیّتنامه سیاسی - الهی اینجانب» و امضا فرموده‌اند آن را دو نسخه قرار داده‌اند که یک نسخه باز به مجلس خبرگان برسد، در آنجا باقی بماند، و یک نسخه دیگر هم به مشهد مقدّس اعزام شود و در آنجا باقی بماند. آقایان محترم و شخصیتهای عظیم کشوری که الآن در حضورشان هستیم، البته با حضور جناب آیت الله منتظری که تشریف داشتند این مراسم انجام گرفت. و ایشان این وصیّتنامه را دادند که در مجلس بماند ان شاء الله. و ما امیدواریم ان شاء الله چندین پنج سال دیگر نیز بیاید و ایشان باز تجدید نظرهایشان را در یک وصیّتنامه‌های دیگری مرقوم بفرمایند، تا آن گاه که حضرت بقیّة الله الاعظم - ارواحنا له الفداء - ظهور بفرمایند. پروردگارا به حقّ محمّد و اهل بیتش وجود مقدّس ایشان را، وجود پر فیض ایشان را، وجود پر برکت ایشان را، که از سخنانشان، از وجودشان، از افکارشان، از قیام و

قعودشان، جهان اسلام و جهان مستضعفان دارند بهره می‌گیرند، پروردگارا بر همه ماها مستدام بدار.
پروردگارا! به حق محمّد و اهل بیتش آرمانهای اصیل و عظیم و بزرگ اسلامی ایشان که فوق آن چیزی است که ما تصوّر می‌کنیم توفیق بده که در جهان اسلام پیاده بشود. رزمندگانمان را هم خدایا، پیروز بفرما. پروردگارا! مفقودین ما، اسرای ما سالم به وطنشان برگردان. خدایا! سران کشور و برادران و دوستان و بزرگان که الآن در محضرشان هستند و سایر خدمتگزاران این کشور را، همه را در زیر سایه حضرت بقیّة الله الاعظم و زیر نظر شریف امام، طول عمر و توفیق انجام وظیفه و توفیق تشخیص وظیفه عنایت فرما.
اللهُمَ صَلِّ عَلی‌ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَاجْعَلْهُ مِمَّنْ اطَّلْتَ عُمْرَهُ وَحَسَّنْتَ عَمَلَهُ وَاتْمَمْتَ عَلَیْهِ نِعْمَتَکَ وَ رَضیتَ عَنْه وَاحْیَیْتَهُ حَیاتاً طَیّبةً فی ادْوَم السّرِ واسْبَقِ الکِرامَة وَ اتَمّ العَیْشَ انَّکَ تَفْعَلُ ما تَشاءُ وَلا یَفْعَلُ ما یَشاءُ غیْرُک (1) وَالسَّلامُ عَلَیْکُم وَرَحْمَةُ اللهِ.
آقای سیّد احمد خمینی: امیدوارم که هیچ وقت این وصیّتنامه باز نشود ان شاء الله.
آقای مشکینی: جناب آقای مهدوی، شما لطفاً ان شاء الله مشرّف بشوید به مشهد. این هم به همان طوری که میل امام امّت است، آنجا تحویل داده بشود، به آستان قدس رضوی. ایّدکم الله ان شاء الله.]