[استاندار: سید رئیس، سلام و تحیات مخصوص، محضر جنابعالی می‌رسانند و متذکر می‌شوند که طبق رغبات آن جناب، ما مقرر کردیم که اقامه آقایان طلابی که دارای دفتر اقامه هستند، از فردا تمدید گردد و به کسانی که می‌خواهند جهت عمره به مکه مشرف شوند سمة العوده، داده شود؛ به استثنای افرادی که وابسته به استخبارات خارجی - که از جواسیس هستند - و افراد متخلف که باید تا آخر ماه جاری میلادی از عراق خارج شوند؛ و الّا طبق مقررات به محکمه الثوره تحویل داده می‌شوند.]
امام: شما تمام کارهایی را که دلتان می‌خواهد انجام می‌دهید؛ و بعد از انجامش می‌آیید اینجا، که سید رئیس، تحیات فرستاده و با تحیات می‌خواهید ماستمالی کنید. مگر با تحیات کار درست می‌شود؟ شما حدود سیصد نفر از طلاب حوزه را خروجی داده و به خارج شدن از عراق مجبور ساخته اید؛ و حالا به من می‌گویید که از فردا اقامه‌ها را تمدید می‌کنند؟
اینکه می‌گویید «افراد وابسته به استخبارات و جاسوس»، باید بدانید که در حوزه نجف چنین افرادی وجود ندارند. در تمام حوزه، شاید نتوانید دست‌روی یک نفر، دو نفر بگذارید که وابسته باشند؛ و این درست نیست که شما فردا هر کسی را به بهانه وابسته و جاسوس اخراج کنید.
[استاندار: اولاً این افرادی که اخراج شده‌اند، همه متخلف هستند و طبق قانون بین المللی مجرم و باید به محکمه تحویل داده شوند؛ لکن سید رئیس - روی علاقه‌اش به حوزه و طبق رغبات (1) جنابعالی - قرار فرستادن آنان به محکمه الثوره را لغو نمودند تا در کار آقایان تسهیل شده باشد. در مورد