به درد نمی‌خورد. این برای این است که اسلام را نشناخته‌اند. نه شما حق دارید که بگویید که این معانی معرفت و این - عرض می‌کنم - که معارف الهیه، اینها دیگر چی است. این هم برای این است که اگر یک همچنین چیزی بگویید شما هم مثل آنها هستید؛ نه هم حق دارند اینها - هر دو دسته - بگویند که آن حرفهایی که اینها می‌زنند که باید- عرض می‌کنم که - رفع ظلم بشود و عدالت بسط پیدا کند، شما می‌توانید تخطئه کنید. آن هم باید باشد. همه هست. محصور نیست اسلام به اینها. اسلام انسانی می‌سازد عدالتخواه و عدالت پرور، صاحب اخلاق کریمه، صاحب معارف الهیه؛ که وقتی که از اینجا رخت بربست و وارد شد در یک عالم دیگری، به صورت انسان باشد، آدم باشد.
آنهایی که آن طرف را می‌بینند و این طرف را نمی‌بینند ناقصند - اهدنا الصّراط المستقیم، غیرالمغضوبِ علیهم، غیرِ ضالین. در یک روایتی هست - من نمی‌دانم وارد است یا نه - هست؛ می‌گویند، نقل می‌کنند که قضیه مغضوب علیهم - به حَسَب قول مفسرین - عبارت از یهود است و ضالین عبارت از نصارا. در یک روایتی نقل می‌کنند - من نمی‌توانم تصدیق کنم، من نقل می‌کنم از آنهایی که نقل کرده‌اند - که رسول الله - مثلاً - فرموده است:کانَ اخی موسی‌ عَیْنُهُ الیُمْنی‌ عَمْیاء و اخی عیسی عَیْنُهُ الیُسْری‌ عَمْیاء، وَ انا ذُوالعَیْنَیْنِ‌ (1) آنهایی که می‌خواهند تأویل کنند، می‌گویند چون تورات بیشتر توجه به مادیات و امور سیاسی و دنیوی داشته است - یهود هم که می‌بینید دو دستی چسبیده‌اند و دارند می‌خورند دنیا را و باز هم بسشان نیست، امریکا هم آنها دارند می‌خورند، ایران هم الآن آنها دارند [می‌خورند] باز هم بسشان نیست، همه جا و همه را می‌خواهند - و در کتاب حضرت عیسی [علیه السلام‌] توجه به معنویات و روحانیت بیشتر بوده است؛ از این جهت «عین یُسرا» یش که عبارت از طرف طبیعتش است عَمْیاء بوده است - البته من نمی‌توانم بگویم‌