هستند با چه حقوقها، با چه حقوقهای گزاف. اینها گرفتاریهایی است که ما داریم، که تمام خزاین ما باید سرشار برود به جیب امریکایی‌ها؛ اگر یک ته مانده کمی هم بماند به جیب شاه و دار و دسته شاه باید برود. اینها هم در خارج ویلا بخرند، چه بخرند، چه بخرند، در بانکها انباشته کنند اموال مردم را.
دولت ایران الآن از دوَل مترقی عالَم است! الآن در عرض امریکا و ژاپن است این! الآن از ژاپن یک خورده جلو افتاده است! اما این حرفها فسادش و فضاحتش دیگر درآمده؛ حتی آن بقال سر محله دیگر می‌گوید این حرف مفت دارد می‌زند لکن پرروست؛ می‌زند، چه می‌شود. الآن هم شما فردا در روزنامه‌ها همین - بعد از این وقایع که واقع شده است - خواهید دید که در روزنامه‌ها دوباره شروع می‌کنند به اینکه همه ملت با ما موافقند، همه مردم با ما هستند، یک چند نفری هم هستند که انحراف دارند! هرکه مسلمان است، هرکه روحانی صحیح است، با ما موافق است! روحانی روشنفکر صحیح با ما موافق است! این روحانیها اینها مرتجعینند! این علمای قم، مراجع بزرگ قم، که اعلام تعطیل عمومی کردند، اینها جزء مرتجعین هستند! علمای بزرگ چیزفهم با ما موافقند! علمای حقیقی - اسمش را علمای حقیقی می‌گذارند! - علمای حقیقی با ما موافقند! هیچ پیدا نمی‌کنی یک همچو علمای حقیقی را. فقط تو [ی‌] روزنامه علمای حقیقی با ما هستند! کدام علما؟! مگر مسلمان می‌شود با تو موافق باشد؟ مگر مسلمان می‌شود راضی به قتل اینها (1) باشد؟ منتها گاهی می‌ترسد یک مسلمانی، حرف نمی‌زند یا یک عالِمی حرف نمی‌زند؛ گاهی هم نمی‌ترسد و حرف می‌زند. گاهی یک طلبه می‌ترسد و از خانه‌اش بیرون نمی‌آید؛ گاهی هم نه، نمی‌ترسد و حرفش را می‌زند؛ اما «موافقند» حرف غلطی است، حرف نامربوطی است.
معجون رژیم ایران!
کدام عالِم با تو می‌تواند موافق باشد؟ مگر می‌شود که یکی عالِم باشد، اسمش را