روحیه‌های انقلابی بیمانند در ایران
... گمان ندارم که ایران یک وضع مشابهی در مملکتی [داشته باشد] یک جهت مربوط به مردم است، یک جهت مربوط به شاه و دولت شاه است. این دوتا - نه در طرف ملتش و نه در طرف شاه و حکومتش - من گمان ندارم در هیچ جا مشابه داشته باشد. اما در طرف ملت؛ این قیامی که ملت ما کرده است و این اوجی که دارد این قیام و حالا به مرتبه [اعلا] رسیده است در طول تاریخ ما نداریم بلکه در طول چندین سال در تاریخ ... که یک ملتی اینطور خودکار شده باشد. یکوقتی که اگر بازار یک شهر را می‌خواستند ببندند این شاید امکان نداشت، مثلاً حالا بازار قم که بازار خوبی است شاید اگر علمای قم هم به مردم می‌گفتند بازار را مردم [ببندند] نمی‌کردند، امکان داشت و کم کم رسید به اینجا که ... مردم وقتی که یک حادثه‌ای پیش می‌آمد و به علما جسارت می‌کردند تعطیل می‌کردند لکن با یک نحو غمگینی و نگرانی؛ الآن وضع جوری شده است که هر امر جزئی یا بهانه جزئی که دست مردم می‌آید بازارها را تعطیل می‌کنند! قم نه، همه شهرها. سرتاسر ایران وضع اینطور شده است که بازار ایران، بازارِ - به اصطلاح اینها - این بازار تهران یک بازارِ سیاسی است، الآن به وضع تعطیل یا نیمه تعطیل [است‌]. ایران بخصوص بازارش، بخصوص کسبش اینطور شده و این مردمی که آن وقت تعطیل یک روز ناگوار بود برایشان، حالا اگر به آنها بگویند باز کنید، ناگوار است. الآن گاهی وقتها شکایت کردند از اینکه مثلاً فلان آقا گفته است که خوب مردم بروند و کسبشان را بکنند ... مردم ناراحت می‌شدند یا اگر یک سفارشی می‌شد که مثلاً دیگر تعطیل بس است، در حین‌