و غیرنظامی - یعنی آنهایی که نظامی رسمی است و نظامی غیررسمی - تظاهرات هم در همان جا به قوت خودش باقی است! پس این هم شکست خورد؛ از شکست خوردن این، باز یک کودتای نظامی یا یک نخست وزیر نظامی هم شکست خورده است. اگر بی‌عقلی کنند و یک حکومت نظامی سرتاسری - یعنی یک نخست وزیر نظامی - بیاورند و بخواهند مردم را با آن حکومت نظامی بترسانند، مردم ترسشان ریخته است دیگر، اعتنا به این حرفها ندارند. همان بچه‌های کوچولو هم پاسبانها را عاجز کرده‌اند و مقابله کردند با پاسبانها. آنها با سرنیزه و توپ و تانک، مردم با مشت و سنگ و از این چیزها. پس حکومت نظامی و حکومت آشتی و کودتای نظامی، اینها شکست خورده است. اینها را دیگر نمی‌شود پای چیزی حساب کرد. این تشبث تشبثی است که درست از کار درنمی آید و نیامده؛ بخواهند بکنند هم نمی‌شود.
یک تشبث دیگر به این است که بعض رجال را برای نخست وزیری مثلاً انتخاب کنند و از این راه پیش بیایند: گاهی به اینکه کسی را انتخاب کنند که مثلاً پیش مردم یک قدری معروف است و کذا؛ و گاهی به اینکه کسی را انتخاب کنند که در این حکومتهایی که بوده است و در این اوقاتی که ایشان مشغول ظلم و ستم بوده‌اند، این در دستگاه نبوده - خودشان فهمیده‌اند که کسانی که در این دستگاه یک شغلی داشتند و یک وزارتی داشتند و یک وکالتی داشتند، اینها دیگر مقبول ملت نیستند - این اشتباه است که می‌خواهند همانها مردم را بازی بدهند؛ گاهی از شغل وزارت استعفا بکنند، گاهی از شغل وکالت استعفا بکنند؛ گاهی از - عرض می‌کنم که - از حزب رستاخیز کنار بروند- همه اینها دیگر یک حرفهایی است که این ملت ما نمی‌پذیرد.
نمایندگان مجلس وکیل ملت نیستند
ممکن است واقعاً - به حَسَب واقع - هم یک نفر آدم توبه کرده باشد، بگذرد از آن معصیت بزرگی که تا حالا کرده، از آن خیانتهایی که تا حالا کرده ممکن است که از آن خیانت - [البته‌] یک خیانت مشترک بین همه این است که همه این وکلای مجلسین می‌دانند که وکیل ملت نیستند! این دیگر یک چیزی نیست که به خود این وکلا مخفی‌