باشد؛ همه می‌دانند که این مجلسْ مجلس ملی نیست، و مجلسی است که با فرمان شاه و با سرنیزه - سرنیزه هم که نمی‌خواستند، آن وقت دیگر این حرفها را نمی‌خواست، حالا سرنیزه می‌خواهد - آن وقت با فرمان بود، فرمان هم نه اینکه حالا این فرمان هم از ایشان باشد؛ آن هم از سفارتخانه‌ها لیستش می‌آمد. خود ایشان اقرار کرد که در چند وقت قبل از این لیست می‌آوردند و وکلا را با سفارتخانه‌ها تعیین می‌کردند و حالا این جور نیست! نخیر، حالا هم این جور هست و بدتر هم هست. این وکلا همه شان این را بی‌استثنا می‌دانند، و می‌دانستند آن وقتی که وارد مجلس شدند به اینکه اینها وکلای ملت نیستند، و این مجلسْ خلاف قانون اساسی است؛ مع ذلک رفتند، همه شان رفتند. اینهایی که نقض قانون اساسی را کردند و خودشان دانسته به اینکه این خلافِ قانون اساسی است، رفتند در مجلس؛ همان قدمی که توی مجلس گذاشت این، خیانتکار است. حالا ما به کارهایی که اینها انجام دادند و تغییر تاریخ اسلام را دادند- یک همچو جنایت بزرگ، یک همچو جسارت بزرگ به مقام رسول اکرم - ما از این هم اگر صرف نظر بکنیم - با اینکه نمی‌شود کرد که همه آنها اینها را رأی دادند و به تصویب همه اینها بوده، حالا ممکن است یکی شان عذر بخواهد که آن وقت که این را آوردند من رأی نمی‌خواستم بدهم ترسیدم، یا فرض کنید رأی ندادم - اما تو وارد شدی به عنوان وکالت از ملت در یک مجلسِ مخالف قانون اساسی، این خیانت است. خودِ این قدمْ قدمِ خیانتی است. پس ملت، این اشخاصی که در این حکومت بودند، یعنی در این حکومت غیرقانونی [قبول ندارد].
اساس سلطنت پهلوی غیرقانونی است
باز نکته دیگر این است که اصلاً اساس سلطنت سلسله پهلوی مخالف قانون اساسی است، اساس سلطنت. به دلیل اینکه هرکس که به سن من است - یا یک قدری هم کوچکتر - یادش است، آنها هم که یادشان نیست از آن پیرمردها بروند اگر نشنیده‌اند بپرسند لکن خوب مسئله چیزی است معلوم و معروف که رضا شاه وقتی که آمد و کودتا کرد، احدی قدرت بر اینکه در مقابل او یک کلمه بگوید نداشت، هیچ کس همچو