6 ذی الحجه 98
درود و تحیات وافره بر ملت شجاع ایران! ملتِ با وفایی که با جان نثاری برای احیای اسلام و استقلال کشور کاخهای غارتگران را به لرزه درآورد؛ ملتی که پیشنهاد سیاست آشتی ملی را، که جز خدعه‌ای نبود، به چیزی نشمرد؛ ملتی که جوان و جان می‌دهد تا از زیر بار ستمکاران غارتگر بیرون بیاید و رژیم سلطنتی را سرنگون و حکومت جمهوری اسلامی متکی به آرای ملت را مستقر کند.
من گرچه می‌دانم که فریبکاریهای شاه و نرمش لفظی و ارعاب عملی او، در صفوف فشرده ملت بزرگ ما تأثیری ندارد، لکن در هر موقع و در هر پیشامد لازم می‌دانم تذکراتی به شما عزیزانم بدهم:
1- هدف همان است که در سخنرانیها و اعلامیه‌های خود ذکر نموده‌ام:
الف) سرنگونی سلطنت پهلوی و رژیم منحوس شاهنشاهی؛
ب) به پا داشتن حکومت جمهوری اسلامی مبتنی بر ضوابط اسلام، متکی به آرای ملت.
2- نهضت با شیوه‌های گوناگون؛ مخصوصاً اعتصابات در همه ادارات و دستگاه‌های دولتی باید ادامه داشته باشد. دولت نظامی (1) ایران غاصب و مخالف قانون است و بر ملت است که از آن اطاعت نکنند، و به سرپیچی و کارشکنی تا حد فلج نمودن‌