را می‌زنند اما ادعاست. می‌آیند در مقابل ملت و توبه می‌کنند لکن فریب است این! فریب نباید بخورد این ملت و نمی‌خورد. «تا حالا ما اشتباه کرده بودیم و از این به بعد دیگر اشتباه نمی‌کنیم»! کی همچو التزامی داده که شما اشتباه نکنید. اشتباه که نبوده، عمداً این مال ملت را دادید به امریکا و شوروی خورده است! عمدی است این کارها، اشتباهی نیست. می‌دانید دارید چه می‌کنید عالِم عامِد! با همه توجه به اینکه این مالْ مالِ ملت است و این امریکا دشمن این ملت است، و این مالِ ملت را به این دشمنِ ملت مجانی دادید. شما عالِمید نه اینکه اشتباه بوده! بعد از این هم همین کارها را می‌کنید، و ممکن است که بعد از این باز بیایید بگویید من اشتباه کردم! شما اشتباه نکردید؛ شما عمداً مال این ملت را به دیگران دادید برخلاف مصلحت ملت.
و ما یک حکومتی می‌خواهیم که‌روی مصالح این ملت کار بکند. البته ما دستمان به حکومتی که مثل پیغمبر باشد که دیگر نمی‌رسد، تمام شد؛ دستمان به یک حاکمی مثل علی بن ابی طالب که نمی‌رسد؛ اینها را ما حالا نمی‌خواهیم بگوییم که ما می‌خواهیم علی بن ابی طالب - سلام الله علیه - ما از کجا پیدا کنیم یک همچو چیزی؛ اما ما می‌خواهیم یک حکومتی باشد که لااقل تَبَع قانون باشد، تبع قانون اسلام باشد، تبعِ قوانینِ مَجْعوله صحیح باشد. اینها از اول که آمدند برخلاف قانون آمدند، و تا آخر هم برخلاف قوانین رفتار می‌کنند. از اول نه شرع مقدس با اینها موافق بود نه قوانین جاری مملکت موافق با اینها بود. تا حالا هم هر چه کردند برخلاف قوانین کردند، برخلاف شرع مقدس کردند، برخلاف رضای خدا کردند، برخلاف رضای مردم کردند. ما می‌خواهیم یک دولتی تشکیل بدهیم؛ دولتش مشکل نیست؛ خیال می‌کنند اینها که ما از آسمان می‌خواهیم یک دولتی بیاوریم؛ نخیر تویِ همین زمین اشخاصی هستند که می‌توانند به عدالت رفتار کنند؛ اشخاصی هستند که شریف هستند. در همین زمین، در همین ایران، در همین خارج، در همین داخل، ما داریم اشخاصی که اینها می‌توانند اداره بکنند مملکتشان را؛ می‌توانند که عدالت کنند بین مردم؛ می‌توانند مردم را به عدالت وادار کنند؛ می‌توانند تنظیم کنند امور مملکت را- نه به این اختلاف و این به هم خوردگی که الآن هست؛ می‌توانند اقتصاد